படைப்பாற்றல் கல்வி

சில நாட்களுக்கு முன் நண்பர் ஒருவர் என்னை சந்திக்க வந்தார். நலம் பாராட்டலுக்குப் பின் எங்கள் உரையாடல் கல்வியை நோக்கித் திரும்பியது. இன்றைய கல்விமுறையின் போக்குகள், வளர்ந்து வரும் உலகில் வெடித்துச் சிதறும் அறிவு ஜீவிப் போக்குப் பற்றியதாக உரையாடல் தொடர்ந்தது. உரையாடலில் நடுவே நண்பர் சில மாதங்களுக்கு முன் கண்ணுற்ற தொலைக்காட்சி கல்வி ஒளிபரப்பு பற்றி தனக்கு ஏற்பட்ட ஐயத்தினை வினவினார்.

மாநில ஆசிரியர் பயிற்சி மற்றும் ஆராய்ச்சி நிறுவனத்தின் தயாரிப்பில் உருவான அந்நிகழ்ச்சியில் இடம் பெற்றிருந்தது எட்டாம் வகுப்பு அறிவியல் பாடம் கற்பித்தல். ‘காற்று’ என்ற பாடப்பகுதியை ஆசிரியர் அறிமுகம் செய்தார்.

“வளிமண்டலம் என்பது புவியின் மேற்பரப்பில் தடித்தக் கூடுபோல் சூழ்ந்துள்ள காற்று ஆகும். காற்று பல வாயுக்கள் கலந்துள்ள ஒரு கலவை ஆகும். நாம் வளிமண்டலத்தில் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறோம். காற்றின் இயைபு மற்றும் அதன் வெப்பநிலை ஆகியவை வளிமண்டலத்தின் மேலே செல்லச் செல்ல உயரத்திற்கு ஏற்ப மாறுபடும். வளிமண்டலம் நான்கு முக்கிய அடுக்குகளாகப் பிரிக்கப்பட்டுள்ளது. அவை: 1. டிரோபோசுபியர், 2. டிரேட்டோசுபியர், 3. மீசோசுபியர் மற்றும் 4. தெர்மோசுபியர் எனப்படும்.

“டிரோபோசுபியர் எனப்படும் அடுக்கில் நாம் வாழ்கிறோம். இது புவியில் மேற்பரப்பிலிருந்து 10 கி.மீ. உயரம் வரை விரிந்திருக்கும். இதுவே வளிமண்டலத்தின் அடர்த்தி மிகுந்த அடுக்காகும். இந்த அடுக்கில் உயரம் அதிகரிக்க அதிகரிக்க வெப்பநிலை குறைகிறது. ஒவ்வொரு கி.மீ. உயரத்திற்கும் வெப்பநிலையில் 6° செல்சியசு குறைவு ஏற்படுகிறது.

“டிரேட்டோசுபியர் என்பது வளிமண்டலத்தின் இரண்டாவது அடுக்கு ஆகும். இது புவியின் மேற்பரப்பிலிருந்து 10 கி.மீட்டருக்கும் - 50 கி.மீட்டருக்கும் இடைப்பட்ட உயரத்தில் உள்ளது. மூன்றாவது அடுக்காகிய மீசோசுபியர் 50 - 80 கி.மீட்டர் வரை விரிந்துள்ளது. இங்கே வெப்பநிலையானது கீழே உள்ள மற்ற அடுக்குகளைக் காட்டிலும் குறைவாகக் காணப்படுகிறது. தெர்மோசுபியர் 80 கி.மீட்டருக்கும் மேலே காணப்படுகிறது. இது ஒரு சூடான காற்றுப்பகுதியாகும்.”

ஆசிரியர் பாட அறிமுகத்தைத் தொடர்ந்து மாணவர்களை பாடப் புத்தகத்தில் உள்ள காற்று என்ற பாடப்பகுதியை வாசிக்குமாறு பணித்தார். ஆசிரியர் வழிக்காட்டுதலுடன் மாணவர்கள் பாடத்தினை வாசிக்க முற்பட்டனர். மாணவர்கள் தங்களுக்குப் புரியாத சொற்களை அடிக்கோடிடுமாறு ஆசிரியர் வழிகாட்டினார். தொடர்ந்து மாணவர்கள் ஆசிரியரின் கட்டளைப்படி மனவரைபடம் வரைய முற்பட்டனர். மனவரைபடம் வரைந்த பின்னர் மாணவர்கள் தங்கள் மன வரைபடத்தினை வகுப்பறையில் மாணவர்களுக்கு அறிமுகம் செய்தனர். தொடர்ந்து ஆசிரியர் தனது மனவரைபடத்தை மாணவர்களுக்குக் காட்டி விளக்கினார்.

ஆசிரியரின் மனவரைபடம் இவ்வாறாக அமைந்திருந்தது. ஒரு காளை மாட்டின் படம் வரையப்பட்டிருந்தது. அம்மாடு காற்று என்பதாக உருவகம் செய்யப்பட்டிருந்தது. வளிமண்டல அடுக்குகளாகக் கூறப்பட்ட டிரோபோசுபியர், டிரேட்டோசுபியர், மீசோசுபியர் மற்றும் தெர்மோசுபியர் என்பவை அந்த காளை மாட்டின் கால்களாக அடையாளப் படுத்தப்பட்டிருந்தன.

நண்பர் என்னிடம் வினவிய கேள்விகள் இவைதான். வளிமண்டலத்தின் நான்கு அடுக்குகளாகக் கூறப்படுபவை ‘மனவரைபடம்’ என ஆசிரியர் காட்டிய படத்தில் காற்றினைத் தாங்கும் தூண்களாக உருவகப்படுத்தப் பட்டிருந்ததே அது ஏன்? ‘காற்று’ என்ற பொருளை ஆசிரியர் தெளிவாகவே அறிமுகம் செய்தார். தொடர்ந்து மாணவர்கள் புத்தகத்தின் மூலம் வாசித்து வளிமண்டல அடுக்குகள் பற்றி புரிந்து கொண்டனர். பின்னர் இந்த மனவரைபடம் எதற்கு? தவறான அர்த்தமற்ற புரிதல்களை ஏற்படுத்தும் இத்தகைய படங்கள் மூலம் விளக்கங்கள் எதற்கு? நண்பரிடம் எழுந்த கேள்விகளைப் போன்றே நம்முள்ளும் இத்தகைய கேள்விகள் எழுகின்றன.


தொடக்க நிலை வகுப்புகளில் ‘செயல் வழிக் கற்றல்’ முறை அறிமுகம் செய்யப்பட்டதின் தொடர்ச்சியாக உயர் தொடக்க வகுப்புகளில் அதாவது 6,7,8 வகுப்புகளுக்கு புதிதாக அறிமுகம் செய்யப்பட்டுள்ள புதிய கற்றல் முறைதான் ‘படைப்பாற்றல் கல்வி’ என அழைக்கப்படும் செயல்வழிக் கற்றல் முறை(ALM). இப்புதிய கற்றல் - கற்பித்தல் அணுகுமுறையில் பாடம் பயிற்றுவிக்கப்பட்ட நிகழ்வுதான் மேலே கூறியது.

தொடக்க நிலை வகுப்புகளுக்கு செயல்வழிக் கற்றல்(ABL) முறையில் பயிற்றுவித்தல் நடைபெறும் நிலையில் உயர் தொடக்க வகுப்புகளில் பாடங்கள் பயிற்றுவிக்கப்பட ஒரு புதிய அணுகுமுறை தேவைப்பட்டது. அத்தேவையினை நிறைவேற்றும் வகையில் உருவாக்கப்பட்டதே ‘படைப்பாற்றல் கல்வி’ எனப்படும் இந்த ‘செயல்வழிக் கற்றல் முறை’(ALM).

அனைவருக்கும் கல்வி இயக்கம் சார்பில் ஒரு குழு ரிசி பள்ளத்தாக்கு பள்ளி(The School)க்கு சென்றுவந்தது. உயர்தொடக்க வகுப்புகளுக்கு பயிற்றுவிக்க ஏதுவான முறையில் அமைந்திருந்த அப்பள்ளியின் கற்றல் முறையை தமிழக பள்ளிகளில் பயன்படுத்தலாம் என்று முடிவு செய்தது. ரிசி பள்ளத்தாக்கு பள்ளி ஆசிரியர்கள் சென்னைக்கு வரவழைக்கப்பட்டனர். 11 நாள்கள் பயிற்சி பட்டறை நடைபெற்றது. மே 2007-ல் நடைபெற்ற பட்டறையில் 60 ஆசிரியப் பயிற்றுநர்கள் கலந்து கொண்டனர். பயிற்சி பட்டறை நிறைவடையும் நிலையில், ரிசி பள்ளத்தாக்கு பள்ளியில் செயல்படுத்தப்படும் கற்றல் முறைக்கு இணையானதொரு ‘செயல்வழிக் கற்றல் முறை(Active Learning Methodology)’ உருவாக்கப்பட்டது. ‘கற்பித்தல்’ என்ற வகுப்பறை செயல் கற்றல் என்ற நிலைக்கும் வகுப்பறை, கற்பிப்பவராகிய ஆசிரியரிடமிருந்து கற்போராகிய மாணவர்களிடம் கொண்டு செல்லப்படுவதாகவும் இம்முறை அமைந்திருக்கிறதாம்.

தமிழகத்தில் 12 மாவட்டங்களில் 120 பள்ளிகளில் இப்புதிய கற்றல் முறை ஆய்வுக்கு உட்படுத்தப்பட்டது. 60 ஆசிரியப் பயிற்றுநர்களும் முழு அளவில் செயல்பட்டு திட்டத்தின் வெற்றிக்காக உழைத்தனர். சூலை - 2007ல் நடைபெற்ற பட்டறை மூலம் ரிசி பள்ளத்தாக்கு பள்ளி ஆசிரியர்களும், ஆசிரியப் பயிற்றுநர்களும் இணைந்து இப்புதிய கற்றல் முறைக்கு ஏதுவான கட்டகங்களையும் பாடத்திட்டங்களையும் கால அட்டவணைகளையும் உருவாக்கும் பணியில் ஈடுபடுத்தப்பட்டனர். 2000-க்கு அதிகமான மனித நாள்கள் இப்பணிக்காக செலவிடப்பட்டதாம். அக்டோபர் 2007-ல் தமிழக அரசு அரசாணை எண்: 260 நாள்: 12-10-2007 மூலம் படைப்பாற்றல் கல்வி எனப்படும் செயல்வழிக் கற்றல் முறையை நடைமுறைப்படுத்தியது.

தமிழக கல்வி வரலாற்றிலேயே ஏன் இந்திய இல்லை உலகக் கல்வி வரலாற்றிலேயே உருப்பெற்ற 6 மாதங்களுக்குள்ளாக நடைமுறைக்கு வந்த கற்றல்-கற்பித்தல் முறை படைப்பாற்றல் கல்வி எனப்படும் செயல்வழிக் கற்றல் முறையாக மட்டுமே இருக்க முடியும். அரசுக்கு கூடுதல் செலவினங்கள் எதையும் ஏற்படுத்தாத ஒரு முறையாக இப்புதிய கற்றல் முறை அமைந்துவிட்டதாம். அரசாணையில் இந்த வரிகள் இடம் பெற்றிருக்கிறது. கூடுதல் செலவினங்கள் ஏற்படாத நிலையில் எதைச் செயல்படுத்தினாலும் அரசுகள் கண்டுகொள்ளாது போலும்.

அனைவருக்கும் கல்வி இயக்ககத்தின் கனவுத் திட்டங்களில் ஒன்றான படைப்பாற்றல் கல்வியின் நோக்கங்களாக பின்வருவனவற்றைக் கூறுகின்றனர்.

· மாணவர்களை கற்றலில் நேரடியாக தானே ஈடுபடச் செய்தல்.

· மாணவர்களின் தனித்தன்மை, முழு ஈடுபாடு, மனப்பான்மைகள், திறமைகள், ஆர்வங்கள், உரிமைகள் அனைத்திற்கும் மதிப்பளித்தல்.

· உருவாக்கும் ஆற்றலை உரிமைப்படுத்துதல்.

· பாடத்திட்டத்தை முறையாகப் பயன்படுத்துதல்.

· வரையறுக்கப்பட்ட நேரத்திற்குள் கற்றல் செயல்களை முடித்தல், மனவரைபடம் மற்றும் தொகுத்தலை பயன்படுத்துதல்.

· ஒரு சனநாயக வகுப்பறையை உருவாக்குதல்.

· படைப்பாற்றல் கல்வி முறையின் மதிப்பை உணர்தல்.

· முறையான மதிப்பீடு, திருப்புதல் மற்றும் குறைதீர் கற்பித்தலை பயன்படுத்துதல்.

· சிறப்பான செயல்பாடுகளைச் செய்தல்.

· பாடத் தொடர்புள்ள கேள்விகள், சரியான கேள்விகள் கேட்கப்பட்டதா என உறுதி செய்தல்.

· நற்பயன் விளைவிக்க உரியச் செயல்களைச் செய்தல்.


படைப்பாற்றல் கல்வியின் கூறுகள்:

படைப்பாற்றல் கல்வி எனப்படும் செயல்வழிக் கற்றல் முறை புரிந்து கொள்ளுதல், தொகுத்துரைத்தல், வலுவூட்டுதல் ஆகிய மூன்று கூறுகளைக் கொண்டிருக்கிறது.

1. புரிந்து கொள்ளுதல்:

வாசித்தல் (Reading), மனவரைபடம்(Mindmap) என இரு படிநிலைகள் இதில் உள்ளடங்கியுள்ளது.

வாசித்தல் என்பது

1. தானே கற்றல்(Self Study)

2. இணைக் கற்றல்(Pair Study)

3. SQ4R முறை

4. படங்கள்(Diagram) வழிகற்றல்

என்ற வகைகளில் நடைபெறும்.


2. தொகுத்துரைத்தல்:

வாசித்துப் புரிந்து கொண்ட செய்தியை மனவரைபடமாக வரைந்துகொள்ளும் மாணவன், மனவரைபடத்தின் உதவியுடன் தான் படித்தவற்றை தொகுத்து எழுதுதல் வேண்டும்.

தொகுத்தல் என்பது பின்வரும் முறைகளில் அமையலாம்.

1. வார்த்தை வலை(Word web

2. அட்டவணை(Tables).

3. குறிப்புகள்(Hints).

4. வரிசைமுறையில் எழுதுதல்.

5. படங்கள் வரைதல்.

6. உண்மைத் தகவல்கள்.

7. காலங்கள்.


3. வலுவூட்டுதல்:

எழுதுதல், விவாதித்தல் என்ற நிலைகளில் வலுவூட்டுதல் நடைபெறும். எழுதுதல் என்பது பாட வினாக்களுக்கு விடை எழுதுதல் என்ற வகையிலும், விவாதித்தல் என்பது ஐயங்களை விவாதித்து தெளிவு பெறுதல் என்பதாகவும் அமைந்திருக்கும்.

படைப்பாற்றல் கல்வியின் ஆதாரக் கோட்பாடுகள்:

படைப்பாற்றல் கல்வி 5 ஆதாரக் கோட்பாடுகளை மையமாகக் கொண்டு செயல்படுகிறது.

1. வாசித்தல்

2. கோட்பாடுகளைக் கண்டறிதல்

3. மனவரைபடம் வரைதல்

4. தொகுத்தல்

5. திருப்பிப் பார்த்தல்

என்ற வகையில் இது அமைந்துள்ளது.

படைப்பாற்றல் கல்வியை செயல்படுத்துதல்:

படைப்பாற்றல் கல்வி முறையில் நான்கு வகையான கற்றல் முறைகள் அமைந்துள்ளன. அவை

1. தானே கற்றல்

2. இணைக் கற்றல்

3. SQ4R முறை

4. படங்கள் வழி கற்றல்

தேர்ந்தெடுக்கப்படும் ஒவ்வொரு கற்றல் முறைகளும் 90 மணித்துளிகள் கால அளவில் நடைபெறும். ஒவ்வொரு கற்ற முறையும்

1. அறிமுகம்

2. வாசித்தல்

3. மனவரைபடம்

4. தொகுத்தல்

5. விவாதம்

6. வலுவூட்டுதல்

7. ஒப்படைப்புகள்

8. குறைதீர் கற்பித்தல்

9. எழுதுதல்

என்ற படிகளை உள்ளடக்கியதாக அமைந்திருக்கும்.

மனவரைபடம்:

படைப்பாற்றல் கல்வியில் பெரிதும் வலியுறுத்தப்படுவது மனவரைபடம் என்பதாகும். படைப்பாற்றல் கல்வி முறை மனவரைபடம் என்பதையே மையமாகக் கொண்டிருக்கிறது என்றால் அது மிகையில்லை. மாணவர்களின் மனத்தின் பதிவுகள் இவ்வரைபடத்தில் வெளிப்படுகிறதாம். பாடப்புத்தகத்தை வாசித்துப் புரிந்து கொண்ட மாணவன் தனது புரிதலை மனதில் நிறுத்த அதனை மனவரைபடமாக வரைய வேண்டும். மனவரைபடத்தை நினைவு கூறும் நிலையில் மாணவன் தேர்வுகளில் சிறப்பாக பதிலளிக்க முடியுமாம். மனவரைபடமின்றி கற்றல் என்பது இல்லை என்ற நிலை விரைவில் தமிழகத்தில் உருவாகும்.

மனவரைபடம் என்றால் என்ன?

· புதிய எண்ணங்களை, சிந்தனைகளை ஒருங்கமைக்கும் படைப்பாற்றலே மனவரைபடம்.

· தன் கற்பனைத் திறனுக்கேற்ப மையக் கருத்தையும் துணைக் கருத்துகளையும் வரைபடமாக விளக்கும் தெளிவான மிகச் சிறந்த கற்றல் நுணுக்கம்.

· முக்கிய கூற்றுகளையும் அன்றாட வாழ்க்கையுடன் ஒப்பிட்டுப் படித்தல், அதனுடன் தொடர்புடைய கருத்துகளையும் சிந்தனைகளையும் நினைவாற்றலுக்கேற்ப வரைபடமாக விளக்கும் கற்றல் விளைவு.

· மனவரைபடம் புரிதலின் விளக்க அமைப்பு.

· மனவரைபடம் ஒரு விதமான வகைப்படுத்துதல் அல்லது வரிசைப்படுத்தல்.

· அறிவுத் திறனுக்கேற்ற சொற்களை இணைக்கும் ஒரு வலைப்பின்னலே மனவரைபடம்.

· மனவரைபடம் சொற்பொருள்களின் அமைப்பு அல்லது அறிவு சேகரிப்பு.

· தன் நினைவில் நின்ற கூற்றுகளை கருத்துகளை வெளிப்படுத்தும் பார்வையான மரம் போன்ற அமைப்பு.

· நினைவாற்றலை பிரதிபலிக்கும் மரம் போன்ற அமைப்பு.

· செறிவான கூரிய கருத்துகளை ஒன்றுக்குள் ஒன்று இணைக்கும் பாலம்.

· மனித மூளையின் ஒருங்கிணைந்த முழு செயல்பாட்டின் விளைவே மனவரைபடம்.

மனவரைபடம் எவ்விதத்தில் நன்மை பயக்கும்?

· மனித மூளையின் ஒருங்கிணைந்த முழு செயல்பாடாக சோர்வின்றி, சுறுசுறுப்புடன் மாணவன் கற்றலில் ஈடுபடச் செய்யும்.

· அதிகப்படியான கருத்துகளை குறைந்த நேரத்தில் ஒருங்கமைக்க உதவும்.

· குறைந்த முயற்சியில் ஒருங்கமைக்கவும் கற்கவும் உதவும்.

· சிந்தனைகளைத் தெளிவுபடுத்தும்.

· படைப்பாற்றலைத் தூண்டும்.

· நினைவாற்றலை ஒருங்கமைக்கும் அடித்தளமாக அமையும்.

· கற்பனைத் திறனை அதிகரிக்கும்.

· மனதில் தோன்றும் கேள்விகளையும், கருத்துகளையும் பாடத்துடன் தொடர்புபடுத்த ஏதுவாகும்.

· மனவரைபடம் வரைதலின் போது முழு ஈடுபாடு வருகிறது.

· மனவரைபடம் வரைதலின் போது மனமகிழ்ச்சி ஏற்படுகிறது.

· மனவரைபடம் படிக்கவும், மனதில் நிறுத்திக் கொள்வதற்கும் ஏதுவாகிறது.

· முதல் மனவரைபடம் ஆரம்பநிலையாக, வளரா நிலையாக இருப்பினும் பிறகு வரையப்போகும் மனவரை படத்திற்கு அடித்தளமாக அமைகிறது.


படைப்பாற்றல் கல்வி முறை என்பது ஒரு திட்டமிட்ட கற்றல் முறையாக முன்வைக்கப்படுகிறது. மாணவர்களும் ஆசிரியரும் ஒருங்கிணைந்து செயல்படக் கூடியதாக இது உருவாக்கப்பட்டுள்ளது. மாணவர்கள் கற்றுக் கொண்டதை நினைவில் நிறுத்திக் கொள்ள மன வரைபடம் வரைதல் கட்டாயமாக்கப்பட்டுள்ளது. உயர் தொடக்கப் பள்ளி மாணவன் இத்தகைய விதிகளுக்கும் வரையறைகளுக்கும் கட்டுப்பட்டுக் கல்வி கற்றல் என்பது இயலுமா?

ஒருவன் தனது சூழ்நிலைகளை(சுற்றியுள்ள உலகத்தை) உற்று கவனிக்கும்போது, புரிந்துகொள்ளும்போது, மனச் செயலாக உள்வாங்கிக் கொள்ளும்போது மனப்படங்கள் உருவாகின்றன. ஒவ்வொரு தனிநபரும் அவரது தனிப்பட்ட கண்ணோட்டத்துடன் கூடிய தனி மாதிரியை உருவாக்கிக் கொள்கிறார். அவரைச் சுற்றியுள்ள உலகத்தைப் பற்றிய அறிவை இப்படித்தான் ஒவ்வொருவரும் பெறுகின்றனர். இதற்கு மாணவர்களும் விதிவிலக்கல்ல.

புரூனர் என்பவரின் கூற்றுப்படி அறிவாற்றல் வளர்ச்சி மூன்று நிலைகளில் நடைபெறுகிறது. ஒரு குழந்தை ‘ஆப்பிள் பழம்’ என்பதை தொட்டுப் பார்த்து, கையில் எடுத்துப் பார்த்து, சுவைத்துப் பார்த்து அதனை அறிந்து கொள்கிறது. இது ‘செயல்பாட்டு நிலை’ பின்பு அக்குழந்தை வளரும்போது ஆப்பிள் பழத்தின் படத்தையோ, மாதிரியையோ ‘போலப் பார்த்தல்’ மூலம் உணர்வான். இது உருவ நிலை. இன்னும் வளர வளர ஆப்பிள் என்ற வார்த்தையொன்றே அவனுக்குப் பழத்தை நினைவுபடுத்தும். இது குறீயீட்டு நிலை.

படைப்பாற்றல் கல்வி எனப்படும் இப்புதிய கல்விமுறையில் இதுபோன்ற செயல்பாடுகளுக்கு இடமில்லை. உண்மையான படைப்பாற்றல் என்பது தொட்டு, சுவைத்து, உணர்ந்து கொள்வதன் மூலம் தானே நிகழமுடியும்?

படைப்பாற்றல் கல்வி முறை அடிப்படையிலேயே தவறாக உருவாக்கப்பட்டிருப்பது என்பது உறுதி. எப்பருவ வயது மாணவர்களுக்கு ஏற்றதான முறை என்பதில் இதை உருவாக்கியவர்கள் கவனம் செலுத்தவில்லை என்பது தெளிவு. படைப்பாற்றலின் கூறுகளாக கல்வியாளர்கள் பின்வருவனவற்றைப் பட்டியலிடுகின்றனர். அவை:

1. மொழிச் சரளம்

2. நெகிழும் தன்மை

3. தன்முதன்மை / தற்பண்பு

4. விரிவாக்கம்.


ஒவ்வொரு குழந்தையும் படைப்பாற்றல் நடத்தையை ஓரளவிற்குக் கொண்டிருக்கும். சில குழந்தைகள் சில குறிப்பிட்ட துறையில்(சான்றாக அறிவியல், கலை படைப்பு) சிறந்து விளங்கலாம். படைப்பாற்றல் சிந்தை உடைய மாணவர்களிடம் பின்வரும் இயல்புகள் காணப்படும்.

· தன் முதன்மைச் சிந்தனை வெளிப்பாடு, செயல் மற்றும் நடத்தை.

· பல நேரங்களில் நெருக்கடியான கேள்விகளைக் கேட்பது.

· தனது கருத்தை ஆணித்தரமாக விவாதிப்பது.

· தீர்வுகளுக்கு மாற்றுத் தீர்வுகளைச் சொல்வது.

· சுயகருத்து உயரிய நிலையில் அடைவைக் காட்டுதலில் மிகவும் ஆர்வமுடன் ஈடுபடுதல்.

· குழப்பங்களைத் தெளிவின்மையைப் பொறுத்துக் கொள்ளுதல்.

· ஆர்வமுடைமை, கட்டுப்பாடற்ற சுயதீர்ப்பு / தன்னாட்சியை வெளிப்படுத்துதல்.

இப்பண்புகளை வளர்த்தெடுக்கும் வழிமுறைகள் எதுவும் செயல்வழிக் கற்றல் முறையில் இருப்பதாகத் தெரியவில்லை.

சிந்தனை வளர்ச்சி மற்றும் அறிவாற்றல் வளர்ச்சி குறித்து பியோகே, குழந்தை மனிதனாக வளர்ந்து முன்னேறும் பருவத்தோடு ஒப்பிட்டுத் தம் கருத்துகளை நமக்கு கோடிட்டுக் காட்டுகிறார். வாழ்வின் பச்சிளம் பருவத்தில்(0 - 2 ஆண்டுகள்) குழந்தை தொடுதல் மூலமும் புலனுணர்தல் மூலமுமே கற்கிறது. சின்னக் குழந்தைகள் கையில் தங்கள் கவனத்தை ஈர்க்கும் பொருள்களைப் பிடித்துக் கொண்டும் வாயில் போட்டுக் கொள்வதையும் பார்த்திருக்கிறோம். இந்த நிலையை பியோகே ‘புலனியக்க நிலை’ என்று கூறுகிறார். குழந்தை வளர வளர(2 - 7 ஆண்டுகள்) ஆராயும் திறன் வளர்கிறது. இந்த நிலையை ‘செயலுக்கு முந்தைய நிலை’ என்று கூறுகிறார். மூன்றாவது நிலையான ‘புலனிடான செயல் நிலை’யில்(7 - 11 ஆண்டுகள்) குழந்தை தேவையானதைக் கற்றுக் கொண்டதன் விளைவாகத் தான் பார்க்கும் பொருள்களில் மாற்றங்களைக் காண விழைகிறது. அவனது கற்பனைத் திறன் அவனது அடுத்த நிலையான ‘முறையான செயல் நிலை’க்கு(11 ஆண்டுகள் முதல்) இழுத்துச் செல்கிறது. இந்த நிலையில் அவன் தர்க்க முறையிலான கருதுகோளை அமைத்து இடையுறவை ஏற்படுத்தவும் முடிவுகளைப் பெறவும் முயற்சிக்கலாம்.

உயர் தொடக்க நிலை வகுப்புகளில் பயிலும் மாணவர்கள் பியோகேயின் கூற்றுப்படி ’புலனீடான செயல் நிலை’யைச் சார்ந்த குழந்தைகள். புதியனவற்றை அறிந்து கொள்ளத் துடிக்கும் பருவம் இது. தான் பார்க்கின்ற பொருள்களில், தான் கற்றுக் கொண்டிருப்பதை செயல் படுத்திப் பார்க்க விளைகின்ற பருவம் இது. இத்தகைய தன்மைகளைக் கருத்தில் கொண்டுதான் பள்ளி கலைத்திட்டம் உருவாக்கப்பட்டிருக்கின்றது. மாணவர்களின் மாற்றங்களைக் காண விரும்பும் ஆர்வத்தினைத் தூண்டுவதாக பாடங்கள் எழுதப்பட்டிருக்கும். பெரும்பாலும் புதிய செய்திகளை/கருத்துகளை அறிமுகம் செய்வதாகவே பாடங்கள் இருக்கும். மாணவர்களின் சிந்தனைத் திறன் வளர்ச்சியடைய உதவுவதாக பாடங்கள் அமைக்கப்பட்டிருக்கும். மாணவர்கள் இப்பாடங்களை முழுமையாக அறிந்து கொள்ளவேண்டுமாயின் ஆசிரியரின் விரிவான-எளிமையான விளக்கமும் வழிகாட்டுதலும் இன்றியமையாதது ஆகும். தற்போது நடைமுறையில் உள்ள படைப்பாற்றல் கல்வி முறையில் இதற்கான சாத்தியங்கள் இருப்பது போன்ற ஒரு தோற்றம் ஏற்படுத்தப் பட்டிருப்பினும் நடைமுறையில் பயன் விளைப்பதாக இல்லை.

தற்போது நடைமுறைப்படுத்தப்பட்டுள்ள படைப்பாற்றல் கல்வி முறை பற்றி ஆசிரியர்கள் மற்றும் கல்வியாளர்கள் பின்வரும் ஐயங்களை எழுப்புகிறார்கள்.

· படைப்பாற்றல் கல்வி என்பது முறையான கற்றல் – கற்பித்தல் முறைக்கு சிறந்த மாற்றாக இருக்க முடியுமா?

· 90 மணித்துளிகள் பாடவேளை என்பது நடைமுறைச் சாத்தியம் தானா? மாணவர்கள் ஒருமுகப்பட்டு அத்துணை நேரம் வகுப்பறையில் செயல்படுதல் இயலுமா?

· மனைவரைபடம் என்ற ஒன்று மாணவர்களின் கற்பனை ஆற்றல் வளர்க்குமேயன்றி சிந்தனை ஆற்றலை வளர்க்குமா?

· தற்போதைய கல்வி முறையில் வளர்த்தெடுக்கப்படும் ஒரே ஒரு திறனான மனப்பாட ஆற்றலையும் மனவரைபடம் அழித்துவிடாதா?

· அறிவியல் மற்றும் சமூக அறிவியல் பாடங்களுக்கு மட்டும் படைப்பாற்றல் கல்விமுறையை முன்னோட்டமாக செயல்படுத்திட அரசால் வழங்கப்பட்ட ஆணையைப் புறந்தள்ளி அனைத்து பாடங்களும் படைப்பாற்றல் கல்வி முறையில் நடத்தப்போவது எப்படி? அரசையும் தாண்டிய அதிகாரம் அனைவருக்கும் கல்வி இயக்கத்திற்கு இருக்கிறதா?

· அறிவியல் பாடம் கற்பித்தலில் படங்கள், மாதிரிகள் மூலம் கற்பித்தல் நடைபெறும் நிலையில் மனைவரைபடம் எதற்கு? படங்களே சிறந்த மனவரைபடங்கள் தானே?

· சமூக அறிவியல் பாடத்தில் பயன்படுத்தப்படும் காலக்கோடுகள், நிலப்படங்கள், போன்றவை மனைவரைபடங்கள் தானே? இவற்றிற்கு இன்னொரு மனவரைபடம் தேவையா?

· மாணவர் தான் படித்தவற்றை மனவரைபடமாக வரைந்து, பின்னர் அதனைத் தொகுத்து, மீண்டும் வினாக்களுக்கு விடையாக குறிப்பேட்டில் எழுதுதல் என்பது அளவுக்கு அதிகமான சுமையாக இராதா?

· பாட அறிமுகம், விளக்கம் இவற்றிற்கு குறைவான கால அளவே(10-20 மணித்துளிகள்) ஆசிரியருக்கு வழங்கப்படுவதால் பாடம் தொடர்புடைய பிற கருத்துகளை மாணவர்கள் அறிந்து கொள்ள இயலாத நிலை இருப்பது இம்முறைக்கு பின்னடைவுதானே?

இறுதியாக, அரை வேக்கட்டுத்தனமான இத்தகைய புதிய முயற்சிகளினால் எவ்வித பயனும் விளைந்து விடப் போவதில்லை. இப்புதிய கற்றல் கற்பித்தல் முறையினால் அரசு மற்றும் உதவிபெறும் பள்ளிகளில் மாணவர் சேர்க்கை வெகுவாக குறைந்து விடும். இம்முயற்சிகள் அனைத்தும் ஆங்கில வழிப் பள்ளிகளின் வளர்ச்சிக்கு ஊக்கமளிப்பதாகவே அமையும் என்பதில் ஐயமில்லை. கல்வி என்பது கடைச் சரக்கு தானோ?

(இக்கட்டுரை மேய் 2009 தமிழினி இதழில் வெளிவந்துள்ளது.)

கற்றதனால் ஆய பயனென்?

மார்ச்சு மாதம் துவங்கியதும் தேர்வு பரபரப்பும் துவங்கிவிடும். ஒருமுறை எனது ஆய்வுகள் தொடர்பாக நூல்கள் சிலவற்றை பெறுவதற்காக கல்லூரி நூலகர் ஒருவரை சந்திக்கச் சென்றிருந்தேன். தன் மகளை மேனிலைப் பொதுத் தேர்வுக்கு ஆயத்தம் செய்து கொண்டிருப்பதாகவும் தற்போது உதவ இயலாத நிலையில் இருப்பதாகவும் மார்ச்சு மாதத்திற்கு பிறகே இது தொடர்பாக உதவ இயலும் என்று கூறி மறுத்துவிட்டார். (நூலகரின் எதிர்பார்ப்பிற்கு ஏற்றாற்போல் அவரது மகள் மதிப்பெண் பெறவில்லை என்று இன்னொரு முறை நூலகரை சந்தித்தபோது அறிந்து கொண்டேன்.) தொழிற்கல்வி பட்டப் படிப்புக்களுக்கான நுழைவுத் தேர்வுகள் எடுபட்டுவிட்ட நிலையில் மேனிலைப் பொதுத் தேர்வுகளின் மீது அரசு அதிக அக்கரை கொண்டுள்ளதுபோல் காட்டிக் கொள்கிறது. தேர்வு எழுதும் மாணவர்களுக்கு பல்வேறு கட்டுப்பாடுகள், அறிவுரைகள் நாளும் வழங்கப்படுகின்றன. தாளிகைகள், மாத இதழ்கள், தொண்டு நிறுவனங்களால் தங்கள் பங்கிற்கு அறிவுரைகளும் பயிற்சிகளும் வழங்கப்படுகின்றன.

மருத்துவம், பொறியியல் போன்ற தொழிற்கல்விகள் பயில அடிப்படையாக உள்ள பாடங்கள் தொடர்பான தேர்வுகளில் மிகுந்த கட்டுப்பாடுகள் விதிக்கப்படும். இந்த பாடங்களுக்கான தேர்வுகளின் போது விதிமீறல்கள், ஒழுங்கீனங்கள் நடைபெறாமல் இருக்க அதிக கவனம் எடுத்துக் கொள்ளப்படும். தேர்வறை முதன்மைக் கண்காணிப்பாளராகச் செயல்படும் அப்பள்ளி தலைமையாசிரியர் வேறு பள்ளிகளுக்கு மாற்றப்படுவார். அவரோடு அந்தப்பள்ளியின் அலுவலகப் பணியாளர்களும் வேறு பள்ளிகளுக்கு மாற்றப்படுவர். ஆசிரியர்கள் வேறு பள்ளிகளுக்கு தேர்வுக் கண்காணிப்பாளராகச் செல்லும் வழக்கமான நடைமுறை தொடரும்.

தேர்வுகள் முறையாக நடைபெறுவதை உறுதி செய்யும் வகையில் மாவட்டங்கள் தோறும் அரசால் அனுப்பப்படும் பார்வையாளர்கள்; வழக்கம்போல் மாவட்ட ஆட்சியர், வட்டாட்சியர், கல்வி அதிகாரிகள் தலைமையிலான தேர்வு கண்காணிப்பு படைகள்; காலணிகள், இடுப்புபட்டைகள் அணிதல் கூடாது என்ற கட்டுப்பாடுகள்; மாணவர்கள் தேர்வு நேரத்திற்கு அரை மணிநேரம் முன்பே தேர்வறையில் தயாராக இருக்க வேண்டும் என்பது போன்ற விதிமுறைகள்; தேர்வு முறைகேடுகளில் ஈடுபடுவோர் மீது மேற்கொள்ளப்படுவதாக சொல்லபடும் தண்டனைகள் தொடர்பான அளவுகடந்த அச்சுறுத்தல்கள்; அனைத்திற்கும் மேலாக பெற்றோர்களின் எதிர்பார்ப்புகள் - நெருக்குதல்கள்; இத்தனை தாக்கங்களையும் தாண்டி தேர்வறையில் தேர்வெழுதும் விடலைப் பருவ மாணவர்கள்!

மார்ச்சு பொதுத் தேர்வுக்கு 10, 12-ஆம் வகுப்பு மாணவர்களை ஆயத்தம் செய்யும் நடவடிக்கைகள் கல்வியாண்டின் தொடக்கத்திலிருந்தே துவங்கிவிடும். சனவரி மாதம் முதல் உச்ச கட்ட தயாரிப்புகள் ஆரம்பமாகும். மாணவர்களை தேர்வுக்கு ஆயத்தம் செய்ய பல்வேறு பயிற்சிகள், திரும்ப (Revision)த் தேர்வுகள், ஒப்புரு(மாதிரி)த் தேர்வுகள் என்று எத்தனையோ. மாணவர்களின் மனப்பாட ஆற்றலை மட்டுமே வளர்க்கும் இத்தகு பயிற்சிகள் தேர்வுகளில் அதிக மதிப்பெண்களைப் பெற்றுத்தரும் என்பதை மறுப்பதற்கில்லை. இவ்வாறு ஒவ்வொரு புத்தாண்டின் துவக்கமும் பொதுத் தேர்வு எழுதும் மாணவர்களுக்கு தேர்வு ஆண்டாகவே பிறக்கும்.

தேர்வெழுதும் மாணவர்களின் பெயர் பட்டியல் உருவாக்கம் - சரிபார்த்தல், தேர்வறை கண்காணிப்பாளர்களாக செயல்படும் ஆசிரியர்களின் பெயர் பட்டியல் - ஊதிய விவரப் பட்டியல் உருவாக்கம், மாணவர்களுக்கான தேர்வறை நுழைவு அட்டை உருவாக்கம், செய்முறை தேர்வுகளுக்கான கால அட்டவணை உருவாக்கம், விடைத்தாள் கட்டுகளைப் பெறுதல் போன்ற தேர்வுக்கான ஆயத்தப் பணிகள் சனவரி மாதம் முதல் வேகம் பெறும். பெரும்பாலான பள்ளிகளில் பள்ளி ஆண்டு விழா போன்ற நிகழ்வுகள் இந்தக் காலங்களிலே நடைபெறுகிறது. பள்ளி ஆண்டு விழா போன்ற நடவடிக்கைகளோடு தேர்வுக்கான ஆயத்தங்களும் பள்ளிகளில் முழு வீச்சில் நடைபெறும்.

இந்தச் சூழலில் பொதுத் தேர்வு எழுதும் 10, 12-ஆம் வகுப்பு மாணவர்கள் தவிர்த்த பிற வகுப்பு மாணவர்களின் கல்விச் சூழல் எத்தகையதாக இருக்கும்?

பொதுத் தேர்வுக்கு மாணவர்களை ஆயத்தம் செய்யும் உயர்நிலை மற்றும் மேல்நிலைப் பள்ளிகளுக்கான பள்ளி வேலைநாட்கள் 200 என வரையறுக்கப்பட்டுள்ளது. தற்போது பள்ளிக் கல்வி இயக்குநரின் செயல்முறைகளின் படி 212 நாள்கள் வேலை நாட்களாக உள்ளது. கல்வியாண்டு மூன்று பருவங்களாக பகுக்கப்பட்டு பள்ளியின் கல்விச் செயல்பாடுகள் நடைமுறைப் படுத்தப்படுகின்றன. முதல் பருவத்தின் இறுதியில் காலாண்டுத் தேர்வும் இரண்டாம் பருவத்தின் இறுதியில் அரையாண்டுத் தேர்வும் மூன்றாம் பருவத்தின் இறுதியில் ஆண்டிறுதித் தேர்வும் நடைபெறும். இம்மூன்று தேர்வுகளில் பெறும் மதிப்பெண்களின் அடிப்படையில் மாணவர்களின் தேர்ச்சிப் பட்டியல் தயாரிக்கப்பட்டு மாணவர்கள் வகுப்புயர்வு பெறுவர்.

பொதுவாக முதலிரண்டு பருவங்களில் கற்றல் - கற்பித்தல் செயல்பாடுகளின் குறுக்கீடுகள் குறைவு. (அனைவருக்கும் கல்வி இயக்கம் உருவாக்கப்பட்ட பின்பு நிலைமை தலைகீழ்.) விதிவிலக்கான சூழல்களில் மட்டும் இவ்விரு பருவ கற்றல் - கற்பித்தல் செயல்பாடுகளில் தடை ஏற்படலாம். கற்றல் - கற்பித்தல் சூழலில் மாணவர்கள் அதிகம் பாதிப்படைவது மூன்றாம் பருவத்தில்தான். இப்போது தான் மேலே குறிப்பிட்டுள்ள பொதுத் தேர்வு ஆயத்தப் பணிகளைச் செய்தாக வேண்டும். அத்துடன் பள்ளி வகுப்பறைகள், தேர்வு அறைகளாக மாற்றப்படும். பொதுத் தேர்வு எழுதும் 10, 12-ஆம் வகுப்பு மாணவர்களின் வகுப்பறைகள் போதாமையால் ஏனைய வகுப்பு மாணவர்களின் வகுப்பறைகளும் தேர்வு அறைகளாக மாற்றப்படும். இதன் காரணமாக பிற வகுப்புகளின் அன்றாடக் கற்றல் - கற்பித்தல் செயல்கள் பாதிக்கப்படும். தேர்வறையில் பணியாற்றும் ஆசிரியர்கள் வகுப்புகளுக்கு செல்ல இயலாது. தேர்வுப் பணிக்கு கூடுதல் ஆசிரியர்கள் தேவைப்படுவதால், பிற வகுப்புகளுக்கு கற்றல் - கற்பித்தல் நிகழ்வுகள் தடைபடும். இத்தகு நிகழ்முறையில் குறிப்பாக 9, 11 ஆம் வகுப்புகள் அதிக அளவில் பாதிக்கப்படும்.

மேனிலைப் பொதுத் தேர்வுக்கு முன்னதாக செய்முறைத் தேர்வுகள் நடத்தப் படவேண்டும். பிப்ரவரி மாதத்தில் செய்முறைத் தேர்வுகள் நடத்தப்படும். மேல்நிலை வகுப்பு ஆசிரியர்கள் புறத் தேர்வாளர்களாக வேறு பள்ளிகளுக்கு அனுப்பப்படுவர். செய்முறைத் தேர்வுகளுக்கு மாணவர்களை தயார் செய்யும் வேலையும் பள்ளிகளில் முழு அளவில் நடைபெறும். இந்நாட்களில் பதினொன்றாம் வகுப்பு மாணவர்களில் அன்றாடக் கற்றல் - கற்பித்தல் நிகழ்வுகளில் பெருமளவு தொய்வு ஏற்படும்.

பொதுத் தேர்வுகள் மார்ச்சு மாதத்தில் துவங்கும். முதலில் மேனிலை(12)ப் பொதுத் தேர்வும் அதனைத் தொடர்ந்து பள்ளி இறுதி வகுப்பு(10)ப் பொதுத் தேர்வும் நடைபெறும். தேர்வு மையங்களாக அறிவிக்கப்பட்டுள்ள பள்ளிகளின் அன்றாட செயல்பாடுகள் முழுவதுமாக தடைபடும் காலம் இது. பொதுத் தேர்வு நடைபெறும் நாட்களில் ஏனைய வகுப்புகள் பிற்பகலில் மட்டுமே நடைபெறும். பள்ளியில் பெரும்பான்மை வகுப்பறைகள் தேர்வறைகளாக மாற்றப்பட்டிருப்பதால் பிற்பகல் மாணவர்களுக்கு பல்வேறு கட்டுப்பாடுகள் விதிக்கப்படும். இருக்கைகளை மாற்றம் செய்தல் கூடாது, இருக்கைகளில் எழுதப்பட்டிருக்கும் தேர்வு(பதிவு) எண்களில் மாற்றம் செய்தல் - அழித்தல் கூடாது, கரும்பலகைகளில் எழுதப்பட்டுள்ள தேர்வு தொடர்பான விபரங்களை அழித்தல் கூடாது என்பன போன்றவை அவற்றுள் சில. இதனால் கற்றல் - கற்பித்தல் நிகழ்முறைகள் பெயரளவில் மட்டுமே நடைபெறும்.

பொதுவாக கல்வி போதனைக்கு ஏற்ற நேரமாக காலை நேரமே கருதப்படுகிறது. முற்பகலில் வீடுகளில் இருக்கும் மாணவர்கள், கோடை வெயிலின் தாக்கம் அதிகமாக இருக்கும் பிற்பகலில் பள்ளிக்கு வருகின்றனர். வெயிலின் வெம்மை ஒருபுறம்; முற்பகலில் வீட்டில் இருக்கும்போது பொழுதைக் கழிப்பதற்கு மேற்கொண்ட விளையாட்டுகளின் களைப்பு மறுபுறம்; இதனால் வகுப்பறையில் சோர்வாக காணப்படும் மாணவர்கள்!

தேர்வுக் கண்காணிப்பாளராக வேறு பள்ளிகளுக்குச் செல்லும் ஆசிரியர்கள் மதியம் பள்ளிக்கு வருகை தர இயலாது. மேனிலைப் பிரிவு ஆசிரியர்கள் தேர்வுப் பணியில் ஈடுபடுவதால் பிற்பகல் வகுப்பிற்கு பள்ளிக்கு வருகை தராத நிலையில் பதினொன்றாம் வகுப்பு மாணவர்களின் நிலை இரங்கத்தக்கது. இதுபோன்ற நடைமுறையே பள்ளி இறுதி வகுப்பு(10)ப் பொதுத் தேர்விலும் பின்பற்றப்படுவதால் அந்நாட்களில் ஒன்பதாம் வகுப்பு மாணவர்களின் நிலை பரிதாபகரமானது.

மேனிலைப் பொதுத் தேர்வு நடைபெறும் மார்ச்சு மாதத்தின் பிற்பகுதியில் பதினொன்றாம் வகுப்பு மாவட்டப் பொதுத் தேர்வுகள் துவங்கும். பெரும்பாலும் காலையில் பன்னிரெண்டாம் வகுப்புத் தேர்வும், பிற்பகலில் பதினொன்றாம் வகுப்புத் தேர்வும் நடைபெறலாம். பொதுத் தேர்வுப் பணிக்கு சென்றுவிட்ட மேனிலைப் பிரிவு ஆசிரியர்கள் பள்ளிக்கு வருகை தர இயலாத நிலையில் பதினொன்றாம் வகுப்பு மாவட்ட பொதுத் தேர்வை நடத்தும் பொறுப்பு பள்ளியில் உள்ள ஏனைய ஆசிரியர்களின் மீது சுமத்தப்படும். இதனால் 6,7,8,9-ஆம் வகுப்பு மாணவர்களின் அரைநாள் பாடவேளையும் பாதிக்கப்படும்.

பதினொன்றாம் வகுப்புக்கான பொதுத் தேர்வு மாவட்ட அளவில் நடத்தப்படுவதற்கு என்ன காரணம்? தற்போது நடத்தப்படும் மாவட்டப் பொதுத் தேர்வு, மேனிலைப் பிரிவுகள் பள்ளிகளில் உருவாக்கப்பட்ட தொடக்க காலங்களில் நடத்தப்படவில்லை. மருத்துவம், பொறியியல் போன்ற தொழிற் படிப்புகளின் முக்கியத்துவம் உணரப்பட்ட நிலையில், மேனிலைப் பொதுத் தேர்வுக்கு மாணவர்களை தயார் செய்வதில் பள்ளிகள் மிகுந்த கவனம் செலுத்தத் தொடங்கின. இதன் காரணமாக பதினொன்றாம் வகுப்பு கற்றல் - கற்பித்தல் செயல்பாடுகளில் தொய்வு காணப்பட்டது. பெரும்பான்மையான பள்ளிகளில் பதினொன்றாம் வகுப்பு படிக்கும் மாணவர்களுக்கு கல்வியாண்டின் மூன்றாம் பருவத்திலேயே பனிரெண்டாம் வகுப்பு பாடங்கள் கற்பிக்கப்பட்டன. தனியார் மற்றும் மெட்ரிக் பள்ளிகளில் பதினொன்றாம் வகுப்பு பாடங்களுக்கு முக்கியத்துவம் தராமல் பெயரளவில் மட்டும் கற்பித்துவிட்டு பனிரெண்டாம் வகுப்பு பாடங்களை இரண்டு ஆண்டுகளும் கற்பிக்கும் நடைமுறை பின்பற்றப்பட்டது. இதனைத் தவிர்க்கும் பொருட்டு உருவாக்கப்பட்டதே பதினொன்றாம் வகுப்பிற்கான மாவட்டப் பொதுத் தேர்வுகள்.

மாவட்ட அளவில் நடத்தப்படும் பதினொன்றாம் வகுப்புத் தேர்வுக் கட்டணமாக உரூ.50/-வசூலிக்கப்படும். தேர்வின் விடைத் தாள்கள் அந்தந்த பள்ளிகளில் திருத்தப்படாமல் மாவட்டத்திலுள்ள வேறு பள்ளிகளுக்கு அனுப்பப்பட்டு திருத்தப்படும். (தற்போது இம்முறை குமரி மாவட்டத்தில் நடைமுறையில் இல்லை. பிறமாவட்டங்களில் என்ன நிலை என்பது தெரியவில்லை.) தேர்வு முடிவுகள் மாவட்ட அளவில் நாளிதழ்களில் வெளியிடப்பட்டாலும், பொதுத் தேர்வு நடைமுறைகள் பின்பற்றப்படாமல் ஒரு மாணவரின் தேர்ச்சியை முடிவு செய்யும் அதிகாரம் அம்மாணவன் பயின்ற பள்ளித் தலைமையாசிரியரிடமே உள்ளது. அனைத்து மாணவர்களுக்கும் வகுப்புயர்வு வழங்கும் வகையில் தேர்ச்சிப் பட்டியல் உருவாக்கப்படும்.

ஒரு பள்ளியில் அனைத்து மாணவர்களும் வகுப்புயர்வு பெறுதல் இயலுமா? கீழ் வகுப்புகளில் குறிப்பாக 6,7,8,9 வகுப்புகளில் குறைந்த அளவு தேர்ச்சி மதிப்பெண் 25 என வரையறுக்கப்பட்டு மாணவர்களின் வகுப்புயர்வு பட்டியல் உருவாக்கப்படும். பெரும்பாலும் தேர்வெழுதும் மாணவர்கள் 25 மதிப்பெண்கள் பெறும் வகையில் பார்த்துக் கொள்ளப்படும். ஆனால் பதினொன்றாம் வகுப்புத் தேர்வில் இம்முறை பின்பற்றப்படுவதில்லை. கூடுதல் மதிப்பெண்கள் வழங்கும் முறை பின்பற்றப்படுகிறது. ஒரு பாடத்தில் மிகக் குறைவாக மதிப்பெண்கள் பெற்றுள்ள மாணவனின் மதிப்பெண்கள் அடிப்படையில் கூடுதல் மதிப்பெண்கள் முடிவு செய்யப்படும்.

இறுதியாக ஏப்ரல் மாதத்தில் 6,7,8,9-ஆம் வகுப்புகளுக்கான ஆண்டிறுதித் தேர்வுகள் தொடங்கும். முன்பெல்லாம் எட்டாம் வகுப்புத் தேர்வுகள் அரசு பொதுத் தேர்வு போன்று நடத்தப்பட்டது. மாவட்ட அளவில் ஆங்கிலம் தவிர்த்த பிற பாடங்களுக்கும், மாநில அளவில் ஆங்கில பாடத்திற்கும் வினாத்தாள்கள் உருவாக்கப்பட்டு தேர்வு நடத்தப்பட்டது. ஆனால் தற்போது இம்முறை நடைமுறையில் இல்லை. ஆயினும் எட்டாம் வகுப்பு மாணவர்களுக்கு ஆண்டுதோறும் தேர்வுக் கட்டணமாக உரூ. 2 /- வசூலிக்கும் நடைமுறை தொடர்கிறது. நடைபெறாத பொதுத் தேர்வுக்கு தேர்வுக் கட்டணம் எதற்கு?

கல்வியாண்டின் இறுதிப் பருவத்தில் முழுவதுமாக அலைக்கழிக்கப்பட்ட மாணவர்கள் ஆண்டிறுதித் தேர்வினை எதிர்கொள்கிறார்கள். முறையான கண்காணிப்பின்மை, வழிகாட்டுதலின்மை, பகுதி நேர வகுப்புகள் போன்ற காரணங்களினால் மாணவர்களின் கல்விச் சூழல் சிதைந்த நிலையில் தேர்வுகள் நடைபெறுகின்றன. சூழல்களில் தாக்கம் விடைத்தாள்களில் வெளிப்படும். இச்சூழ்நிலையில் மாணவர்களின் தேர்ச்சி விகிதம் குறையாமல் பார்த்துக் கொள்ளப்படும். இவ்வாறு வெற்றிகரமாக ஒரு கல்வியாண்டு நிறைவு செய்யப்படும்.

(இக்கட்டுரை மார்ச்சு 2009 ஒளிவெள்ளம் இதழில் வெளிவந்துள்ளது.)

செயல் வழிக் கற்றல்

அனைவருக்கும் கல்வி இயக்கத்தின் இரண்டு நாள் பயிற்சி ஒன்றில் கலந்து கொள்வதற்காகச் சென்றிருந்தேன். உணவு இடைவேளையின் போது பயிற்சியில் கலந்துகொண்டுள்ள ஆசிரியர்கள் அளவளாவிக் கொண்டிருந்தோம். பொதுவாக ஆசிரியர்கள் இருவர் பேசிக்கொள்வதாக இருந்தால் பெரும்பாலும் அவர்களின் பேச்சு ஊதியம் தொடர்பானதாகவே அமையும். இன்னமும் அறிவிக்கப்படாமல் இருக்கும் அகவிலைப் படி உயர்வு, நடுவரசு பணியாளர்களுக்கு அறிவிக்கப்பட்டுள்ள ஊதியக் குழு, இந்த ஆண்டு அரசால் வழங்கப்படவிருக்கும் பொங்கல் பரிசு பற்றிய எதிர்பார்ப்பு என்ற நிலையிலேயே உரையாடல்கள் அமைந்திருக்கும். அன்று விதிவிலக்காக உரையாடல் பள்ளி மாணவர் சேர்க்கை, ஆசிரியர் பணியிடங்கள் நிறுவுதல் போன்றவற்றை சுற்றியதாக அமைந்துவிட்டது.

பள்ளிகளில் மாணவர் சேர்க்கை சூன், சூலை மாதங்களில் முடிக்கப்பட்டு விடும். சூலை 31-ஆம் நாள் மாணவர் எண்ணிக்கை அடிப்படையில் ஆசிரியர் பணியிடம் ஒவ்வொரு பள்ளிக்கும் நிறுவப்படும். 40 மாணவர்களுக்கு ஓர் ஆசிரியர் என்ற வீதத்தில் பணியிடம் நிறுவப்படும். தொடக்க நிலை வகுப்புகளில் மொத்த மாணவர்களின் எண்ணிக்கை அடிப்படையில் ஆசிரியர்களின் எண்ணிக்கை அரசால் முடிவு செய்யப்படுகிறது. உயர்தொடக்க, உயர், மேல்நிலைப் பள்ளிகளில் ஒவ்வொரு வகுப்பிலும் உள்ள மாணவர்களின் எண்ணிக்கை அடிப்படையில் வகுப்புக்கு ஓர் ஆசிரியர் என்ற நிலையில் ஆசிரியர் எண்ணிக்கை முடிவு செய்யப்படுகிறது. இவ்வாறு எண்ணிக்கை முடிவு செய்வதில் தவறுகள், விதிமீறல்கள் நிகழா வண்ணம் இருப்பதற்காக பல்வேறு அறிவுரைகள் - பல வேளைகளில் அச்சுறுத்தல்களை கல்வி அதிகாரிகள் நிகழ்த்துவர். அரசுப் பள்ளிகளில் இதன் தாக்கம் வெளிப்படையாக தெரியாவிட்டாலும் அரசு உதவிபெறும் தனியார் பள்ளிகளில் இதன் விளைவுகள் தெளிவாகத் தெரியும். அரசு உதவி பெறும் பள்ளிகள் தங்கள் ஆசிரியர் பணியிடங்களை தக்க வைத்துக் கொள்ள பல்வேறு உத்திகளை மேற்கொள்ளும்.

இந்தக் கல்வியாண்டில் மாணவர் சேர்க்கை அரசு, மற்றும் உதவி பெறும் பள்ளிகளில் மிகவும் குறைந்து விட்டதாக ஆசிரியர் ஒருவர் வருந்தினார். தமிழகம் முழுவதும் தமிழ் வழி அரசு மற்றும் அரசு உதவிபெறும் பள்ளிகளில் மாணவர் சேர்க்கை மிகவும் குறைவாக உள்ளதாகக் கூறப்படுகிறது. தொடக்கப் பள்ளிகளில் இதன் தாக்கம் அதிகமாகத் தெரிகிறது. இந்த சேர்க்கைக் குறைவிற்கு தொடக்கப் பள்ளிகளில் நடைமுறைப்படுத்தபட்டுள்ள புதிய கற்றல் கற்பித்தல் முறையே காரணம் என்று ஒட்டுமொத்த ஆசிரியர்களும் கூறுகின்றனர். சென்ற கல்வியாண்டி(2007-08) அனைவருக்கும் கல்வி இயக்கத்தின் மூலம் தமிழகத்தில் உள்ள அனைத்து அரசு மற்றும் அரசு உதவிபெறும் பள்ளிகளில் ′செயல் வழிக் கற்றல்′ என்ற புதிய கல்விப் பயிற்றுமுறை செயல்படுத்தப்பட்டுள்ளது.

இந்தக் கல்வியாண்டில் தனியார் ஆங்கிலப் பள்ளிகளில் மாணவர் சேர்க்கை அளவுக்கதிகமாக அதிகரித்துள்ளதாக மற்றொரு ஆசிரியர் குமுறினார். அவரது கிராமத்தில் உள்ள பள்ளி ஒன்றில் பயிலும் பெரும்பான்மை மாணவர்கள் மாற்றுச் சான்றிதழ்(T.C.) பெற்று அருகில் உள்ள ஆங்கிலப் பள்ளியில் சேர்ந்துள்ளனராம். கடந்த ஆண்டுகளில் வகுப்புக்கு ஒன்று அல்லது இரண்டு பிரிவுகளுடன் இருந்த அந்த ஆங்கிலப் பள்ளியில் நிகழ் கல்வியாண்டில் ஒவ்வொரு வகுப்பிற்கும் கூடுதலாக ஒரு பிரிவு தொடங்கப்பட்டுள்ளதாம். அண்மை தமிழ் வழி அரசு மற்றும் அரசு உதவி பெறும் பள்ளி மாணவர்கள் பெரும்பாலோர் அந்த ஆங்கிலப் பள்ளியில் சேர்ந்துள்ளதே இந்த உயர்வுக்குக் காரணமாம். இதனால் அந்த ஆங்கிலப் பள்ளியில் கல்விக் கட்டணமும் உயர்ந்துவிட்டதாம்.

தனியார் ஆங்கிலப் பள்ளிகள் மாணவர்கள் சேர்க்கைக்கென ஆண்டுதோறும் பரப்புரையில் ஈடுபடுவர். அந்தப் பரப்புரையில் இந்தக் கல்வியாண்டில் முக்கியமாக இடம் பெற்றிருந்த செய்தி அரசு மற்றும் உதவி பெறும் பள்ளிகளில் புதிதாக நடைமுறைப்படுத்தப்பட்டுள்ள ′செயல் வழிக் கற்றல்′ பற்றியதுதானாம். தனியார் ஆங்கிலப் பள்ளி ஆசிரியர்களும், மேலாண்மையினரும் ′செயல் வழிக் கற்றல்′ முறையின் நீள அகலங்களை தெளிவாக தெரிந்து வைத்துள்ளனராம். இம்முறையினால் மாணவர்களுக்கு ஏற்படும் இழப்புகளைப் பட்டியலிட்டு பெற்றோர்களிடம் பரப்புரை செய்கின்றனராம். இந்தப் பரப்புரைகளால் ஆங்கிலப் பள்ளிகளுக்கு பெருமளவு வெற்றியும் கிட்டியுள்ளதாம்.

′செயல் வழிக் கற்றல்′ நடைமுறைப்படுத்தப்பட்ட தொடக்கத்தில் குமரி மாவட்டத்தின் தலைநகரில் அமைந்துள்ள பள்ளி ஒன்றில் படிக்கும் மாணவர்களின் பெற்றோர்கள் பெரும் போராட்டத்தில் இறங்கினர். தங்கள் குழந்தைகளுக்கு இந்தக் கல்வி முறை தேவையில்லை எனவும், தொடர்ந்து இம்முறையிலேயே கல்வி பயிற்றுவிக்கப்படுமாயின் தங்கள் குழந்தைகளுக்கு மாற்றுச் சான்றிதழை வழங்குமாறு கூறி போராட்டத்தைத் தொடர்ந்தனர். ஒரு வார காலஅளவில் நடைபெற்ற இப்போராட்டம், அப்போது பரவலாக கவனம் பெற்றது. தாளிகைகள் முன்னின்று போராட்டத்திற்கு ஆதரவாக பரப்புரை செய்தன. இறுதியில் கல்வி அதிகாரிகள் அப்பள்ளியில் முகாமிட்டனர். பெற்றோர்கள் பலவகைகளிலும் ′மூளைச் சலவை′ செய்யப்பட்டனர். இறுதியில் போராட்டம் வலுவிழந்துவிட்டது.

தமிழகத்தின் அனைத்துப் பகுதிகளிலும் நடைமுறைப்படுத்தப்பட்டுள்ள ‘அனைவருக்கும் கல்வித் திட்டம்’ அதன் தொடர்ச்சியான ′செயல்வழிக் கற்றல்′ முறை திருநெல்வேலி மாவட்டத்தில் முறையாக செயல்படவில்லை என்று தெரிகிறது. இம்மாவட்டத்தில் பெரும்பான்மையாக உள்ள அரசு உதவி பெறும் பள்ளிகளின் மேலாண்மையர் தங்கள் பள்ளிகளில் ′அனைவருக்கும் கல்வி இயக்க’த்தால் மேற்கொள்ளப்படும் நடவடிக்கைகளை செயல்படுத்துவதற்கு நீதிமன்ற தடை ஆணை பெற்றுள்ளனராம். இதனால் நெல்லை மாவட்டத்தில் ′செயல் வழிக் கற்றல்′ பரவலாக செயல்படுத்தப் படவில்லை.

′செயல் வழிக் கற்றல்′ முறை பள்ளிகளில் நடைமுறைப்படுத்தப்படுவதை முடிவுக்குக் கொண்டு வரவேண்டும் என்பதை மையப்படுத்தி ஆசிரியர் கழகங்கள் ஆர்ப்பாட்டம், உண்ணாநோன்பு என பல்வேறு போராட்டங்களை மேற்கொண்டுள்ளனர். இத்தகு போராட்டங்கள் மாவட்ட, வட்டத் தலைநகரங்களில் நாளும் நடைபெற்ற வண்ணம் உள்ளன. இந்தக் கல்வியாண்டில் தொடக்கப் பள்ளிகளில் மாணவர் சேர்க்கை குறைவதற்கு இந்தச் ‘செயல் வழிக் கற்றல்’ முறையே காரணம் என்று கூறி அவர்கள் களமிறங்கியுள்ளனர். பள்ளியில் பாடப் புத்தகங்களின் துணையின்றி கற்றல் - கற்பித்தல் நடைபெறுவதால் பாடப் புத்தகங்கள் தேவையற்றதாகியுள்ளன. இம்முறையில் அட்டைகளை வைத்து மாணவர்கள் தாமே படித்துக் கொள்ள வேண்டியதுதானாம். இதனால் பெற்றோர்களிடத்தில் கடும் எதிர்ப்பு உருவாகி அவர்கள் தங்கள் குழந்தைகளை தனியார் ஆங்கிலப் பள்ளிகளில் சேர்த்து விடுகின்றனராம்.

′செயல் வழிக் கற்றல்′ பற்றி ‘அனைவருக்கும் கல்வி இயக்க’த்தால் மிக அதிக அளவில் பரப்புரை மேற்கொள்ளப்படுகிறது. பள்ளிகளில் நடைமுறைப்படுத்தப்பட்டுள்ள இப்புதிய முறையினால் மாணவர்களின் பல்வேறு திறமைகள் வளர்த்தெடுக்கப்படுமாம்! தமிழகத்தில் மெளனமாக ஒரு கல்விப் புரட்சி நடைபெற்றுக் கொண்டிருக்கிறதாம்! இந்தப் புரட்சி தமிழகத்தின் எதிர்காலத்தையே மாற்றப்போகிறதாம்!

பல்வேறு விவாதங்களையும், உரையாடல்களையும் ஏற்படுத்தியுள்ள இந்த ′செயல் வழிக் கற்றல்′ என்பது உண்மையில் என்ன? இத்திட்டம் எவ்வாறு உருபெற்றது? இது எவ்வாறு பயிற்றுவிக்கப்படுகிறது? இதனை நடைமுறைப்படுத்துவதன் நோக்கமென்ன? பள்ளிகளில் இதனை எப்படி நடைமுறைப் படுத்துகின்றனர்?

அனைவருக்கும் கல்வி இயக்கத்தின் திட்ட இயக்குநர் எம்.பி. விசயகுமார் இ.அ.ப. அவர்களின் சிந்தையில் உதித்த கனவுத் திட்டம்தான் ′செயல் வழிக் கற்றல்’. விசயகுமார் அவர்கள் வேலூர் மாவட்ட ஆட்சியராக இருந்தபோது கொத்தடிமைகளாக இருந்த சிறார்கள் சிலரை மீட்டெடுத்திருக்கிறார். அச்சிறார்களுக்கு கல்வி சொல்லித் தர எண்ணியபோது அவர்கள் பள்ளி வயதைக் கடந்தவர்களாக இருந்தமையால் அவர்களுக்கென சிறப்புப் பள்ளிகள் உருவாக்கப்பட்டன. அவர்களுக்கு கற்றுத் தருவதற்கென சிறப்பான கற்றல் - கற்பித்தல் முறைகள் ஏற்படுத்தப்பட்டு நடைமுறைப்படுத்தப்பட்டன. விசயகுமார் அவர்கள் சென்னை மாநகராட்சி ஆணையராகியபோது வேலூர் அனுபவத்தை செயல்படுத்தும் களமாக மாநகராட்சிப் பள்ளிகளைப் பயன்படுத்திக் கொண்டார்.

′செயல் வழிக் கற்றல்’ அறிமுகம் செய்வதற்கு முன்பு நடைமுறையில் உள்ள கற்றல் கற்பித்தல் முறையில் மாணவர்கள் பெறும் அடைவுத் திறன் குறைவதற்கான காரணங்களை ஆய்வதற்கென ஒரு குழு உருவாக்கப்பட்டதாம். அந்தக்குழு பின்வரும் நோய்க் காரணிகளை பட்டியலிட்டதாம்.

Ø ஆசிரியரை மையப்படுத்திய வகுப்பறைகள்.
Ø அங்கொன்றும் இங்கொன்றுமாக பயன்படுத்தப்படும் கற்றல் கற்பித்தல் பொருள்கள்.
Ø விரிவுரை முறையிலேயே பெரும்பான்மை நேரங்களில் பாடம் நடத்துதல்.
Ø ஆசிரியர்கள் மட்டுமே அனைத்தும் அறிந்தவர்கள்; மாணவர்களுக்கு எதுவுமே தெரியாதவர்கள்.
Ø ஆசிரியர் – மாணவர் இடைவெளி.
Ø கற்றலை விட கற்பித்தலுக்கே முக்கியத்துவம்.
Ø மாணவர்கள் பள்ளிக்கு வருகை தராத நாள்களுக்கான பாடங்களைக் கற்க வழியற்ற நிலை.
Ø பழமையான/பாரம்பரியமான மதிப்பீட்டு முறைகள்.
Ø மகிழ்ச்சியைத் தராத இணைக் கல்விச் செயல்பாடுகள்.
Ø விளையாட்டுமுறை, செயல் வழிக் கற்றல் இல்லாத கல்வி.
Ø தானே கற்றல், இணைக்கற்றலுக்கு குறைவான வாய்ப்புகள்.
Ø கற்றல் செயல்பாடுகளுக்கு குறைவான வசதிகளையுடைய வகுப்பறைகள்.
Ø மாணவர்களைக் கவராத ஆழ்ந்த / முழுமையான கற்றலுக்கு உதவாத கற்பித்தல் கருவிகள்.
Ø சுதந்திரமற்ற கற்றல்.
Ø பெரும்பான்மை நேரம் வகுப்பிலேயே முடங்கியிருக்கும் சூழ்நிலை.

இத்தகு நோய்க்கூறுகளிலிருந்து விடுபடவேண்டுமாயின் அதற்குத் தகுந்ததொரு மாற்று தேவை. செயல் வழிக் கற்றல் முறையே தகுந்த மாற்று எனக் கொண்டு சென்னை மாநகராட்சியின் அனைத்து தொடக்கப் பள்ளிகளிலும் இப்புதிய கற்றல் முறை செயல்படுத்தப்பட்டதாம்.

நான்கு திட்ட ஒருங்கிணைப்பாளர்கள், 26 ஆசிரியர்கள் உள்ளிட்ட குழுவினர் ஆந்திர மாநிலம் ரிசி பள்ளதாக்கு(Rishi Vally) பள்ளிக்கு அனுப்பப்பட்டனர். மூன்று முதல் நான்கு கட்ட பயிற்சியின் பயனாக இக்குழுவினரால் ′செயல் வழிக் கற்றல்′ என்ற புதிய கற்றல் முறை வடிவம் பெற்றது. இதற்கென தனிப் பயிற்சி கட்டகம் உருவாக்கப்பட்டது. இம்முறையில் ‘ரிசி பள்ளதாக்கு’ பட்டறிவுகள் அப்படியே பயன்படுத்தப்படாமல் தமிழகச் சூழலுக்கு ஏற்ப மாற்றங்கள் செய்யப்பட்டுள்ளதாம்.

ஆய்வு அடிப்படையில் இத்திட்டம் மாநகராட்சியின் 10 மண்டலங்களில் உள்ள 13 பள்ளிகளில் நடைமுறைப்படுத்தப்பட்டது. தற்போது நடைமுறையில் உள்ளதுபோல் அட்டைகள் எதுவும் அப்போது பயன்பாட்டில் இல்லாதால் புதிதாக உருவாக்கப்பட்டன. முதல் நிலையில் ஒன்று மற்றும் இரண்டாம் வகுப்புகள் மட்டுமே ‘செயல் வழிக் கற்றல்’ முறைக்கு உட்படுத்தப்பட்டன. பின்னர் இது நான்காம் வகுப்பு வரை விரிவுபடுத்தப்பட்டது. இத்திட்டத்தின் வெற்றியால் ஏற்பட்ட ஊக்கத்தினால் சென்னை மாநாகராட்சியின் 264 பள்ளிகளிலும் இத்திட்டம் நடைமுறைப்படுத்தப்பட்டதாம்.

அனைவருக்கும் கல்வி இயக்கத்தின் திட்ட இயக்குனராக திரு. விசயகுமார் அவர்கள் பொறுப்பேற்ற நிலையில் ‘செயல் வழிக் கற்றல்’ தமிழகத்தின் அனைத்து அரசு மற்றும் அரசு உதவி பெறும் தொடக்கப் பள்ளிகளில் நடைமுறைப்படுத்தப்பட்டுள்ளது.

‘செயல் வழிக் கற்றல்’ முறையில் கற்பிக்கப்படுவதற்கென பாடங்கள் பல்வேறு பகுதிகளாக - அலகுகளாக பகுக்கப்பட்டு பல்வேறு செயல்பாடுகள் உள்ளதாக மாற்றப்பட்டுள்ளனவாம்.

Ø ஒவ்வொரு பகுதி/அலகும் ஒரு மைல்கல்(mile stone) என அழைக்கப்படும்.
Ø ஒவ்வொரு பாடமும், தொடர்புடைய மைல்கற்கள் தொடரியாக இணைக்கப்பட்டு, தொடரியாக இணைக்கப்பட்ட மைல்கற்கள் ஏணிப்படி(Ladder) என அழைக்கப்படும்.
Ø ஒவ்வொரு மைல்கல் நிலையிலும் வெவ்வேறு கற்றல் நிகழ்வுகளுக்காக அமைக்கப்படும் படிகள் குறியீடு(logo) என அழைக்கப்படும்.
Ø மைல்கற்கள் எளிமை(Simple)யிலிருந்து கடின(Complex)மானவற்றிற்குச் செல்வதாக அமைக்கப்பட்டிருக்கும்.
Ø மாணவர்கள் குழுக்களாக ஒருங்கிணைக்கப்பட்டு, குழு அட்டைகள் பயன்படுத்தப்பட்டு கற்றல் நிகழும்.
Ø இத்திட்டத்தில் மதிப்பீடு(Evaluation) உள்ளடங்கியுள்ளது. தனியான அட்டைகள்/ செயல்பாடுகள் இதற்கென பயன்படுத்தப்படும்.
Ø வலுவூட்டுதல்(reinforcement) நிகழ்வின்போது ஒவ்வொரு மாணவனுக்கும் தனித்தனி பயிற்சிப் புத்தகம் / பயிற்சித்தாள் வழங்கப்படும்.
Ø மாணவர்களின் முன்னேற்றம்(Progress) இறுதி மதிப்பீடு அட்டை(Annual Assessment Chart)யில் பதிவு செய்யப்படும்.
Ø ஒவ்வொரு மைல்கல்லும் பல்வேறு செயல்பாடுகளைக் கொண்டதாக அமைந்திருக்கும். அறிமுகம்(introduction), வலுவூட்டுதல்(reinforcement), பயிற்சி(practice), மதிப்பீடு(evaluation), குறைதீர்த்தல்(remedial), வளப்படுத்துதல்(enrichment) போன்ற செயல்கள் வெவ்வேறு குறியீடுகளாக(logo) பகுக்கப்பட்டிருக்கும்.

‘செயல் வழிக் கற்றல்’ நிகழ்வின் மூலம் பெறப்படும் பயன்களாக பின்வருவற்றைக் குறிப்பிடுகின்றனர்.

Ø மாணவர்கள் தங்களுக்குரிய வேகத்தில் கற்கிறார்கள்.
Ø தானே கற்றலுக்கு(Self Learning) அதிகமான நேரமும் ஆசிரியர் வழிகாட்டுதலுடன் கற்றலு (Teacher Directed Learning)க்கு குறைவான நேரமும் செலவிடப்படுதல்.
Ø குழுக்கற்றல், இணைக் கற்றல், தானே கற்றல் போன்ற செயல்களுக்கு ஊக்கமளித்தல்.
Ø ஆசிரியரின் கற்பித்தல் நேரம் வரையறுக்கப்பட்டு தேவையான மாணவர்களுக்கு மட்டுமே ஆசிரியர் கற்றுத்தரும் நிலை.
Ø கற்றலின் ஒவ்வொரு படிநிலையிலும் மாணவர்களின் பங்களிப்பு உறுதிப்படுத்தப்படுகிறது.
Ø உள்ளிணைந்த மதிப்பீட்டு முறை பின்பற்றப்படுவதால் மாணவர்களை அறியாமலே மதிப்பிடுதல் நிகழ்ந்துவிடல்.
Ø மாணவர்களின் தொடர் வருகையின்மை கவனப்படுத்தப்படல்.
Ø வகுப்பறைச் செயல்கள் மாணவர்களின் தேவை மற்றும் விருப்பம் சார்ந்து அமைந்திருந்தல்.
Ø மாணவர்களுக்கு கற்றல் செயலைத் தேர்ந்தெடுக்கும் உரிமை.
Ø பல்வகுப்புக் கற்றல்/பல்நிலைக் கற்றல் சிறப்பாக கவனப்படுத்தப்படல்.
Ø கவர்ச்சியான அட்டைகள்/செயல்பாடுகள் மாணவர்களின் ஆர்வத்தைத் தூண்டுதல்.
Ø படைப்பாற்றல் மற்றும் தொடர்பு கொள்ளும் திறன் வளர்தல்.
Ø குழுவாக வட்டமாக அமர்வதால் மாணவர்களின் பாதுகாப்பு அதிகமாவதை உணர்தல்.
Ø கற்றல் செயல்களை தேர்ந்தெடுக்க மாணவர்கள் வகுப்பினுள் இயங்குவதற்கு அனுமதிக்கப்படுதல்.
Ø ஆசிரியர் - மாணவர் இடைவெளி வெகுவாகக் குறைக்கப்பட்டுள்ளதோடு ஆசிரியர் உதவுபவராக செயல்படுகிறார்.

‘செயல் வழிக் கற்ற’லை நடைமுறைப்படுத்துவதில் ஏற்படும் சிக்கல்களாக கல்வியாளர்கள் பின்வருவனவற்றைக் கூறுகின்றனர்.

Ø அனைத்துப் பாடக் கருத்துகளையும் கொண்டு செல்ல இயலாமை.
Ø அனைத்து வகை மாணவர்களுக்கும் ஏற்ற தனித்தனிச் செயல்களை அமைக்க இயலாமை.
Ø பாடங்களைக் குறிப்பிட்ட கால அளவிற்குள் முடிக்க இயலாமை.
Ø மாணவர்களின் எண்ணிக்கை அதிகரிப்பதால் கற்றலுக்கு அதிக நேரமாதல்.
Ø மெதுவாகக் கற்போருக்கு அதிக நேரம் செலவாதல்.
Ø அனைத்து மாணவர்களையும் கற்றலில் ஈடுபடச் செய்யாதிருத்தல்(குழுவாக செயல்படுவதால்).
Ø கருப்பொருள் கருத்துகளுக்கு(Abstract Concept) செயல்கள் அமைப்பதில் உள்ள இயலாமை.
Ø கற்றல் - கற்பித்தல் துணைக்கருவிகள் பயன்படுத்துவதில் ஏற்படும் தேக்கம்.
Ø ஒரே ஆசிரியர் எல்லா பாடங்களையும் மாணவர்களுக்கு வழங்குவதால் மாணவர்களுக்கும்/ ஆசிரியருக்கும் சலிப்பு ஏற்படுதல்.
Ø ஒரே வகுப்பில் மாணவர்கள் தொடர்ந்து நான்கு ஆண்டுகள் இருப்பதால் ஏற்படும் மனச்சோர்வு, சோம்பல் போன்ற எதிர்மறைச் சூழலினால் செயல்பட இயலாமை.
Ø ஒரு செயலை மாணவர்களுக்கு வழங்குவதிலிருந்து அதனை முடிக்கும் வரையிலும் தொடர்ந்து அறிவுரைகள் கொடுக்க வேண்டியுள்ளதால் ஆசிரியர் விரைவில் சோர்ந்து விடுதல்.
Ø ‘செயல் வழிக் கற்றல்’ முறையை செயல்படுத்துதல் தொடர்பாக ஆசிரியர் கவனம் மற்றும் சிந்தனை இயக்கம் கொள்வதால் ஓய்வு நேரத்திலும் பணிச் சுமை ஏற்படும் வாய்ப்பு; அதனால் ஏற்படும் மன உளைச்சல்.

மாணவர்கள் குறிப்பிட்டதொரு கற்றல் நிகழ்வில் தனியாகவோ, குழுவாகவோ முழுமையாகவோ ஈடுபட்டு அதனைச் செய்து பார்த்தோ, அதுபற்றி விவாதித்தோ, படங்கள் வரைந்தோ, தகவல் சேகரித்தோ, விளையாட்டின் மூலமோ, பகுத்தாய்ந்தோ, ஐம்புல உணர்வுகளின் வழியாகவோ, மகிழ்ச்சியான முறையில் நிலையான கற்றல் அனுபவத்தைப் பெறுவதே உண்மையில் ‘செயல் வழிக் கற்ற’லாகும். இக்கற்றல் மூலம் மாணவர்கள் பாடப் பொருளினைச் செயல் வடிவில் அறிந்து, புரிந்து, செய்து, பகுத்து, தொகுத்து, மதிப்பிட்டு அறிய முடியும்.

‘செயல் வழிக் கற்றல்’ என்பது முழுமையானதொரு கற்றல் - கற்பித்தல் வழிமுறையாக அமைத்துவிட முடியாது. பாடப் பொருள்களை கற்பிக்க/கற்க கல்வியாளர்கள் பல்வேறு கற்றல் - கற்பித்தல் முறைகளை பரிந்துரைக்கின்றனர். பல்வேறு வகையான கற்றல் - கற்பித்தல் முறைகள்/உத்திகள் தற்போது நடைமுறையில் உள்ளன. ஒரு வகுப்பிற்கென வரையறுக்கப்பட்டுள்ள கலைத் திட்டத்தில் உள்ள அனைத்து வகைப் பாடங்களையும் குறிப்பிட்டதொரு கற்றல் - கற்பித்தல் முறையில் மாணவனுக்கு வழங்கிவிட முடியாது. பாடப்பொருளின் தன்மை, அளவு, மாணவர்களின் மனநிலை போன்ற பல்வேறு காரணிகளைக் கருத்தில் கொண்டு கற்றல் - கற்பித்தல் முறையை ஆசிரியர் முடிவு செய்கிறார்.

அறிவியல் கணிதம் போன்ற பாடங்களில் உள்ள விதிகளைக் கற்பிப்பதற்கு ‘விதிவருமுறை’ ‘விதி விளக்கு முறை’ போன்ற கற்பித்தல் முறைகளே சிறந்ததாக அமையும். அறிவியல் பாடத்தில் காணப்படும் ஆய்வுகளை மாணவர்களுக்கு விளக்குவதற்கு ‘செய்துகாட்டல் முறை’ என்ற கற்பித்தல் உத்தி பயன்படுத்தப்படுகிறது. புதிய ஒரு அறிவியல் கருத்தை அறிமுகம் செய்வதற்கு ‘விரிவுரை முறை’யே சிறப்பானதொரு உத்தியாக அமையும். வரலாற்றுப் பாடத்தின் பல்வேறு பகுதிகளை விளங்கிக் கொள்வதற்கு ‘களப்பயணம்’ தேவைப்படலாம். அரசர்கள், ஆட்சியாளர்கள் தேசத் தலைவர்கள் போன்றவர்களின் வாழ்க்கை வரலாற்றை அறிந்து கொள்வதற்கு ‘நடிப்புமுறை’ சிறப்பாக பயன்படும். குளம் என்ற சூழ்நிலை மண்டலத்தை கற்பிக்க/கற்க ‘செயல்திட்டமுறை’ என்ற கற்றல் - கற்பித்தல் முறையை பயன்படுத்த வேண்டும். தொழிற்சாலைகளினால் ஏற்படும் நன்மை தீமைகளை அறிந்து கொள்வதற்கு ‘ஒப்படைப்பு முறை’ ஏற்புடையதாக அமையும். இதுபோன்று பாடப் பொருளின் தன்மைக்கு ஏற்ப கற்றல் கற்பித்தல் உத்திகளை பயன்படுத்திக் கொள்ளமுடியும்.

‘செயல் வழிக் கற்றல்’ என்பதன் உண்மைப் பொருளை உணர்ந்து இப்பயிற்று முறை ஏற்படுத்தப்பட்டுள்ளதாகத் தெரியவில்லை. மாணவர்களின் மனநிலையை கருத்தில் கொண்டு இப்பயிற்று முறை உருவாக்கப்பட்டுள்ளதா என்பதே நமக்கு எழும் வினா. உண்மையில் செயல்வழிக் கற்றல் என்பது வெறும் அட்டைகளைப் பயன்படுத்தி வகுப்பறையின் உள்ளே நிகழ்வதுதானா?

தமிழகத்தில் ஒன்று முதல் ஐந்தாம் வகுப்பு வரையுள்ள 37ஆயிரத்து 486 அரசு, அரசு உதவி பெறும் தொடக்கப் பள்ளிகளில் ஏறக்குறைய 38இலக்கத்து 78ஆயிரம் மாணவ மாணவிகள் கல்வி பயிலுகின்றனர். இவர்களுக்காக ஆண்டுதோறும் ஏறக்குறைய ரூ.25 கோடி செலவில் இரண்டு கோடியே 5இலக்கம் பாடப் புத்தகங்கள் தமிழ்நாட்டுப் பாடநூல் கழகத்தால் அச்சிடப்படுகின்றன. ‘செயல் வழிக் கற்றல்’ முறையில் அட்டைகளை பயன்படுத்திக் கற்பிக்கப்படுவதற்கு பாடப் புத்தகங்கள் தேவையில்லை என்ற நிலையே காணப்படுகிறது. சென்ற கல்வியாண்டிலே தமிழகம் முழுவதும் ‘செயல்வழிக் கற்றல்’ முறை நடைமுறையில் உள்ளதால் பாடப்புத்தகங்கள் பயன்பாட்டில் இல்லை. பின்னர் எதற்காக பாடப்புத்தகங்கள் அச்சிடப்படுகின்றன? 2008-2009ஆம் கல்வியாண்டுக்கான பாடப்புத்தகங்கள் அச்சிடும் பணி தற்போது தொடங்கப்பட்டுள்ளதே! எதற்காக இந்தப் பண வீணடிப்பு?

‘செயல் வழிக் கற்றல்’ முறையில், பாடப் புத்தகம் கைவிடப்பட்டுள்ளதால் படிக்கும் திறன், எழுத்துப்பயிற்சி, மனப்பாடத்திறன், நூலறிவு, வீட்டுப்பாடம் ஆகியவை தேவையற்றதாக ஆகிவிட்டதாக கூறப்படுகிறது. பள்ளிகளில் வளர்த்தெடுக்கப்பட்ட ஒரே ஒரு திறனான மனப்பாடத்திறனும் இல்லாமல் செய்யும் இம்முயற்சி ஒரு திட்டமிட்ட நடவடிக்கையோ என்ற ஐயத்தை நமக்கு ஏற்படுத்துகிறது.

‘செயல் வழிக் கற்றல்’ முறை தேவை என ஏதேனும் கல்விக் குழு பரிந்துரை செய்துள்ளதா? கல்வியாளர்கள்/குழந்தை மனவியலாளர்கள் போன்றோர் ஆய்வுகள் மேற்கொண்டு இத்திட்டம் சிறந்ததென அரசுக்கு பரிந்துரை செய்துள்ளனரா? தமிழகத்தில் இத்திட்டம் நடைமுறைப்படுத்தப்படுவதற்கு முன் உலகின் எங்கேனும் அல்லது இந்தியாவின் ஏதேனும் ஒரு மாநிலத்தில் செயல்படுத்தப்பட்டுள்ளதா? எவருமே பரிந்துரைக்காத, எங்குமே செயல்படுத்தப்படாத ஒரு திட்டத்தின் மூலம் தமிழகக் குழந்தைகள் பரிசோதனை எலிகளாக ஆக்கப்பட்டுள்ளது ஏன்?

இத்திட்டம் நடைமுறைப்படுத்தப்பட்டு ஓராண்டு ஆகிவிட்ட நிலையில் இதன் நிறைகுறைகள் ஆய்வு செய்யப்பட்டதா? கல்வியாளர்களின் கருத்துகள், திட்டத்தை செயல்படுத்தும் ஆசிரியர்களின் கருத்துகள் பெறப்பட்டு ஆய்வுகள் மேற்கொள்ளப்பட்டனவா?

′ஒரு தேசத்தின் எதிர்காலம் வகுப்பறைகளில் தீர்மானிக்கப்படுகிறது′ என்று கோத்தாரி கல்விக் குழு குறிப்பிடுகிறது. எதிர்கால தமிழகத்தை வளர்த்தெடுக்கும் பள்ளிகளில் செயல்படுத்தப்படும் இப்புதிய பயிற்று முறை கல்வியினை ஒன்றுமில்லாததாக்கிவிடாதா? வெளி விசைகள் ஏதேனும் இதன் பின்னணியில் செயல்படுகிறதோ?

‘கணக்குப் பிள்ளைகளை உருவாக்கும் கல்வி முறை’ என்று கேலி பேசப்படும் மெக்காலே கல்வி முறைக்கு நாம் விடை கொடுக்க வேண்டியதும் மாற்று கல்வி முறைக்கு நாம் மாற வேண்டியதும் காலத்தின் கட்டாயம் என்பதில் மாற்றுக் கருத்து இருக்க முடியாது. ஆனால் பல தலைமுறைகளாகப் பின்பற்றிய ஒரு கல்வி முறையிலிருந்து புதிய கல்வி முறைக்கு நாம் மாறும்போது அதுபற்றிய ஆழ்ந்த சிந்தனை, தொலைநோக்குப் பார்வை, முன் தயாரிப்புகள், அடிப்படைக் கட்டமைப்புகள் போன்றவை மிகத் தேவை. அரசின் நடவடிக்கைகளில் ஆர்வம் தெரிகிறதே தவிர நடைமுறைத் தெளிவு இல்லை. ′சமச்சீர்க் கல்வி′ நடைமுறைப்படுத்தப்படப்போவதாக அரசு ஒருபுறம் கூறிக் கொண்டிருக்கிறது. தமிழ்நாட்டுக் கல்வித்துறை ‘செயல் வழிக் கற்றல்’ என்ற புதிய முறையை ‘அனைவருக்கும் கல்வி இயக்க’த்தின் மூலம் முனைப்புடன் செயல்படுத்தி வருகிறது. கூறுபட்டும் வேறுபட்டும் கிடக்கும் தமிழகக் கல்விச் சூழலில் எதுவும் எப்போதும் நடக்கலாம்.

′விழித்துக் கொண்டோரெல்லாம் பிழைத்துக் கொண்டார்’ என்ற பாடல் வரிகளை ஏனோ முணுமுணுக்கத் தோன்றுகிறது.

சமச்சீர் கல்வி

′சமச்சீர் கல்வி′ பற்றி மிக உரத்த குரல்கள் தமிழகத்தில் எல்லா பக்கங்களிலிருந்தும் ஒலித்துக் கொண்டிருக்கின்றன. தேசிய, மாநில அரசியல் கட்சிகள், அரசு சாரா அமைப்புகள், சமூக கல்வி அறக்கட்டளைகள், தொண்டு நிறுவனங்கள் என பலதரப்பட்ட நிலையிலும் ′சமச்சீர் கல்வி′ குறித்து பேசப்படுகின்றது. தமிழகத்தை ஆளும் தி.மு.க. தன் தேர்தல் அறிக்கையிலேயே இது குறித்து கூறியுள்ளது.

தமிழக அரசின் பள்ளிக் கல்வித்துறை 08.09.2006 அன்று ஓர் அரசாணை [அரசணை(நிலை)எண்: 159]யை வெளியிட்டது. அதன் மூலம் அனைத்துப் பள்ளிகளிலும் ஒரே தரமான கல்வி வழங்கிடும் சமச்சீர் கல்வி முறையை செயல்படுத்துவது குறித்து ஆய்வு செய்ய ஓர் உயர்நிலைக் குழு அமைக்கப்பட்டது. பாரதிதாசன் பல்கலைக் கழக முன்னாள் துணைவேந்தர் முத்துக்குமரன் தலைமையிலான இக்குழுவில் எட்டு கல்வியாளர்கள் உறுப்பினர்கள்.

தமிழகத்தின் பல்வேறு கல்வியாளர்கள், கல்வித்துறை அலுவலர்கள், தன்னார்வ அமைப்புகள், தொண்டு நிறுவனங்கள் மற்றும் பொது மக்களைச் சந்தித்து நடத்திய ஆய்வுகளின் அடிப்படையில் தயாரித்துள்ள அறிக்கையை இக்குழு தமிழக முதல்வரிடம் 24-07-2007இல் வழங்கியுள்ளது. பள்ளிகளில் ஒரே தரமான ′சமச்சீர்′ முறையை செயல்படுத்துவது தொடர்பான பல்வேறு பரிந்துரைகளை அரசுக்கு வழங்கியுள்ளதாக கூறப்படுகிறது. இந்நிலையில் இந்த கல்வியாண்டிலிருந்து ஒன்று முதல் 6 வகுப்புகளில் சோதனை அடிப்படையில் அரசு பள்ளிகளில் மட்டும் ′சமச்சீர்கல்வி′ நடைமுறைப் படுத்தப்படும் என ′பள்ளிக் கல்வி′ அமைச்சர் அறிவித்துள்ளார்.

தற்போது கல்வி அமைப்பானது ஓர் அறிவு தரும் அமைப்பாக மட்டும் இயங்கவில்லை. ஆட்சியாளர்களுக்குத் தக்கவாறு “கல்வி” தம்முடைய குரலை மாற்றி மாற்றி ஒலித்து வந்துள்ளது. வன்முறை எதுவுமில்லா ஒருவகை அதிகாரத்தை எளிதாக நிலை நாட்டுவதற்கான கருவியாக கல்வி பயன்பட்டுள்ளது தெளிவு.

சமூக, பொருளாதார பண்பாட்டு தளங்களில் நிகழ்ந்து கொண்டிருக்கும் அனைத்து அரசியல் நடவடிக்கைகளுக்கும் இயங்கு தளமாக கல்வி உள்ளது. அரசியலின் செயல்முறைக் களமாக கல்வி மிக நுண்மையாக இயங்கிக் கொண்டிருப்பதைக் காணமுடிகிறது. ஒரு சமூகத்தைப் புரிந்து கொள்ளவும் அதன் மீது வினைபுரியவும் கல்வியை அதன் இயக்கத்தை வரலாற்று ரீதியில் புரிந்து கொள்ள வேண்டியது மிக அவசியம்.

இயற்கையில் எந்தவொரு உயிரியுடனும் ஒப்பிடும்போது மனிதன் மட்டும் பிறந்து பல ஆண்டுகள் பிறரைச் சார்ந்து வாழ்பவனாக இருக்கிறான். மனிதன் தானே இயங்கும் நிலையை அடைய கல்வி இன்றியமையாததாக உள்ளது. கல்வி என்பது வாழ்நாள் முழுவதும் தொடர்ந்து நிகழ்ந்து கொண்டிருப்பதாகும். பிறந்த குழந்தைகளிலிருந்து பெரியவர்கள் வரை அனைவரும் ஏதேனும் ஒரு வகையில் கல்வி கற்பவர்களாகவே இருக்கிறோம்.

மனித இனம் பல்லாண்டுகாலம் முயன்று உருவாக்கிய நாகரிகத்தினை மங்காமல் பாதுகாத்து அதனை மேலும் சிறப்பாக்க கல்வி உதவுகிறது. உலகில் ஒருவர் பெறுகின்ற அறிவு, அனுபவம், ஆற்றல் ஆகியவற்றின் தொகுப்பாக கல்வி உள்ளது. ஒருவர் பெறுகின்ற கல்வியானது அவரது ஆளுமைக்கும் ஆற்றலுக்கும் அடித்தளமாக இருந்து, ஒவ்வொரு செயலையும் சிறப்பாக செய்ய உதவுகிறது.

வேதத்தைக் கேட்டால், கேட்ட காதில் ஈயத்தைக் காய்ச்சி ஊற்று என்று சொன்னதும், கட்டை விரலை குரு தட்சணையாக கேட்டதும் மறுப்பேதும் கூறாமல் வெட்டித் தந்ததும், கைகட்டி வாய் புதைத்து, அடங்கி ஒடுங்கி, பணிவுடன் கற்றதும் சாதி, குலம், வருணம், ஏழை, பணக்காரன் என்ற வகைப்பாடுகளால் சமூகத்தின் ஒரு பிரிவினர் ஓரங்கட்டப்பட்டதும் கல்வி ஒரு சிலருக்கு எட்டாக் கனி ஆனது. இது அன்றைய சூழல்.

இன்றைய சூழலில், அறிவியல் கண்டுபிடிப்புகள், தொழில் நுட்பச் செறிவு, சுருங்கிப் போன உலகம், பொருளாதார வளர்ச்சி போன்ற காரணிகளால் கல்வி என்பதற்கான கருத்துருக்கள் வெகுவாக மாறியுள்ளன. அறிவு நுட்பத்திற்கான அடித்தளமாக இருந்த கல்வி, அந்நிலையிலிருந்து மாறி பொருளீட்டும் வணிகப் பொருளாக மாற்றப்பட்டுள்ளது. பல்வகை விளம்பரங்களில் கல்வி கூவி விற்கப்படுகிறது.

தனியார் பள்ளிகளின் எண்ணிக்கை அரசு பள்ளிகளின் எண்ணிக்கையைவிட அதிகமாக உள்ளன. யார் வேண்டுமானாலும் கல்வி நிறுவனங்களை நிறுவி வணிகம் செய்யலாம். கல்வி தனியாருக்கான பொருளீட்டும் வழிகளில் ஒன்றாக மாற்றப்பட்டுள்ளது.

ஆங்கிலர்கள் ஆண்டபொழுது அவர்களுக்கு உதவுகிற எழுத்தர் வேலைக்காக மெக்காலே என்பவரால் உருவாக்கப்பட்ட கல்விமுறை ஆங்கிலர்கள் சென்றபிறகும் கூட இங்கே இன்னமும் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறது. பெற்றோர்களின் ஆங்கில மோகத்தால் ஒன்றும் அறியாத மழலைகள் ஆங்கிலக் கல்வியில் மூழ்கி எழுகிறார்கள்.

தெளிவான புரிதலுக்கும் நுட்பமான செயற்பாடுகளுக்கும் தாய்மொழிக் கல்வியே சிறந்தது. உளவியல் அறிஞர்களும், கல்வியாளர்களும் தாய்மொழிக் கல்வியை வலியுறுத்தும் நிலையிலும் தொடக்க நிலையில் தாய்மொழிக் கல்வி கட்டாயமாக்க வேண்டும் என்பது கூட இங்கே ஏட்டளவிலே தான் உள்ளது. இதை உணர்ந்து செயல்படுகின்ற பெற்றோர்களோ ஆசிரியர்களோ அதிகாரிகளோ ஆட்சியாளர்களோ இங்கு இல்லை.

தமிழகத்தில் பல்வேறு பாடத்திட்டங்கள் நடைமுறையில் உள்ளன. கற்றல் கற்பித்தல் முறைகளிலும் பல்வேறு வேறுபாடுகள் உண்டு. நடைமுறையில் உள்ள பாடத்திட்டங்களில் முக்கியமான சிலவற்றைப்பற்றி அறிதல் இன்றியமையாதது.

மாநில அரசு பாடத்திட்ட பள்ளிகள்:

அரசு பள்ளிகள், அரசு உதவிபெறும் தனியார் பள்ளிகள் இப்பாடத்திட்டத்தைப் பின்பற்றுகின்றன. தமிழ்நாட்டிலுள்ள ஏழை எளிய மக்கள் இந்தப் பள்ளிகளையே நம்பியுள்ளனர். அரசின் இலவய பாடப்புத்தகம், மதிய உணவு, சீருடை, இலவய பேருந்து பயண அனுமதி, மிதிவண்டி போன்றவை இப்பள்ளிகளில் பயிலும் மாணவர்களுக்கு வழங்கப்படுகின்றன. தொடக்கப் பள்ளிகள், நடுநிலைப்பள்ளிகள், உயர்நிலைப் பள்ளிகள், மேல்நிலைப் பள்ளிகள் என்ற வகைப்பாட்டில் பள்ளிகள் இயங்குகின்றன. எண்பது நூற்று மேனிக்கு அதிகமானவர்கள் இந்தப் பள்ளிகளில் கல்வி கற்கிறார்கள். பெரும்பாலும் பயிற்று மொழி தமிழ். நகரப் பள்ளிகளில் ஒரு பிரிவு ஆங்கில வழிக் கல்வியாக அமையும். இப்பள்ளிகளில் பயிலும் மாணவர்கள் எந்தவித கல்விக் கட்டணங்களும் செலுத்தத் தேவையில்லை என அரசு அறிவித்துள்ளது. பயிற்றுவிக்கும் ஆசிரியர்களுக்கும் அலுவலர்களுக்கும் அரசே ஊதியம் வழங்குகிறது.

ஒரியண்டல் பள்ளிகள்:

இவ்வகைப் பள்ளிகளில் மாநில அரசின் பாடத்திட்டமே பின்பற்றப் படுகிறது. சமற்கிருதம், உருது, அரபி போன்ற மொழிப் பாடங்கள் தமிழுக்குப் பதிலாக கற்பிக்கப்படுகின்றன. இவற்றின் எண்ணிக்கை மிகக் குறைவு. தமிழகத்தில் ஏறத்தாழ 40 பள்ளிகள் இருக்கலாம்.

ஆங்கிலோ - இந்தியப் பள்ளிகள்:

ஆங்கிலோ – இந்தியப் பிரிவினர்களுக்காக ஏற்படுத்தப்பட்ட பள்ளிகள் இவை. பழைய கணக்குப்படி இவற்றின் எண்ணிக்கை 41. இன்று இவற்றின் எண்ணிக்கை அதிகரித்திருக்கவும் வாய்ப்புண்டு.

நடுவரசு பாடத்திட்டப் பள்ளிகள்:

மாநிலம் விட்டு மாநிலம் செல்லக்கூடிய நடுவரசுப் பணியாளர்களின் குழந்தைகளைக் கருத்தில் கொண்டு உருவாக்கப்பட்ட பள்ளிகள் இவை. இந்திய ஒன்றியம் முழுமைக்கும் ஒரே வகையான பாடத்திட்டம். தமிழகத்தில் சில தனியார் பள்ளிகளும் இப்பாடத்திட்டத்தை பின்பற்றுகின்றன. பொதுவாக இவ்வகைப் பள்ளிகளில் பயிற்று மொழி ஆங்கிலமாகவே இருக்கும். தமிழகத்தில் தமிழ் மொழியை இரண்டாவது மொழியாக பயிலுவதற்கான வாய்ப்பு இப்பள்ளிகளில் உள்ளது.

நர்சரி, மெட்ரிக்குலேசன் பள்ளிகள்:

தமிழகத்தின் மூலைமுடுக்குகளிலெல்லாம் பரவியுள்ள பள்ளிகள் இவை. ஏறத்தாழ 4000 பள்ளிகள் வரை இவை இருக்கலாம். மழலைக் கல்வி முதல் பள்ளி இறுதி(பத்தாம்) வகுப்பு வரைக் கற்பிக்கப்படுகிறது. மேல்நிலைக் கல்வி இவ்வகைப் பள்ளிகளில் மாநில அரசின் பாடத்திட்டத்தைப் பின்பற்றியே வழங்கப்படுகிறது. விதிவிலக்காக சில பள்ளிகள் நடுவரசின் பாடத்திட்டத்தினையும் பின்பற்றலாம். இவ்வகைப் பள்ளிகளில் பயிற்று மொழி ஆங்கிலம் மட்டுமே. மாணவர்களிடமிருந்து பெறப்படும் கல்விக் கட்டணங்கள், நன்கொடைகள் போன்றவற்றின் மூலம் பெறப்படும் நிதியிலிருந்து பள்ளி நிர்வாகங்கள் ஆசிரியர் மற்றும் பிற பணியாளர்களுக்கு ஊதியம் வழங்குகிறது. தனியாரால் நிர்வகிக்கப்படும் இவ்வகைப் பள்ளிகளுக்கு அரசின் நிதி உதவிகள் எதுவும் வழங்கப்படுவதில்லை.

பிறவகை பள்ளிகள்:

பன்னாட்டுப் பள்ளிகள், உறைவிடப் பள்ளிகள், மாண்டிசோரிப் பள்ளிகள் என வேறு பல பாடத்திட்டங்களுடன் பற்பல பள்ளிகள் தமிழகத்தில் செயல்படுகின்றன.

ஒரே வயதில் பள்ளியில் நுழையும் குழந்தைகள், வேறுபாடான கல்வி முறைகளினால் ஏற்ற தாழ்வானக் கல்வியை பெறும் சூழலில் தள்ளப்படுகின்றனர். குடும்பத்தின் பொருளாதார வசதி, வாழ்க்கைச் சூழல், பாலினம், போன்ற பல்வேறு காரணிகள் குழந்தையின் கல்வி முறையை தீர்மானிக்கும் போக்கை காணமுடிகிறது. கிராமப் புறத்தில் வாழும் ஏழையான, படிக்காத, ஒடுக்கப்பட்ட சாதியைக் சார்ந்த பெற்றோருக்குப் பிறக்கும் குழந்தைகளுக்குக் கிடைக்கும் கல்வி ஒரு விதமாகவும், வசதிபடைத்த மேற்சாதியைச் சார்ந்த நகர்புறத்தில் வாழும் படித்த பெற்றோர்களின் குழந்தைகளுக்கு கிடைக்கும் கல்வி வேறு விதமாகவும் இருக்கிறது.

பிறப்பால் குழந்தைகளில் ஏற்றதாழ்வு இல்லை. ஆனால் அவர்கள் பயிலும் பள்ளிகளில் ஏற்றதாழ்வு உண்டு. பள்ளிகள் பின்பற்றும் கற்றல் கற்பித்தல் முறைகளிலும் ஏற்றதாழ்வு பல உண்டு. இத்தகைய ஏற்றதாழ்வுதான் சமூக நீதியா? ஏற்றதாழ்வற்ற கல்விமுறை நடைமுறையில் சாத்தியம் தானா?

நாடு சுதந்திரம் பெற்ற பின்னரும் நமது தலைவர்கள் காலனிய ஆட்சியில் நம்மீது திணிக்கப்பட்ட கல்வி முறையையே செயலுக்குரியதாக கொண்டுள்ளனர். கல்வியில் மேற்கொள்ளப்பட்டுள்ளதாகக் கூறப்படும் மாறுதல்கள் அல்லது மாற்றங்கள் அனைத்தும் பெயர் மாற்றங்கள் என்ற நிலையிலேயே அமைந்திருத்தல் தெளிவு.

1950 - ல் செயலுக்கு வந்த இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டத்தில் 45வது பிரிவில் 14 வயதுக்குட்பட்ட அனைத்து குழந்தைகளுக்கும் பத்தாண்டுகளுக்குள் கல்வி வழங்க இலக்கு நிர்ணயிக்கப்பட்டது. திட்டங்கள் பல உருவாக்கப்பட்டன. அறிவொளி தீபம் ஏற்றினோம்! வளர்கல்வி இயக்கம் கண்டோம்!! ஐம்பது ஆண்டுகள் கடந்தும் இலக்கை எய்தினோம் இல்லை. இப்போது ′அனைவருக்கும் கல்வி′ என புதுத்திட்டம் வரைந்து செயல்படுத்த முனைந்துள்ளோம். ′ஆண்டிகள் மடம் கட்டிய கதை′தான் நினைவுக்கு வருகிறது.

″மனிதநேயமுள்ள ஓர் உயர்ந்த சமுதாயத்தை படைக்க கல்வியில் சம வாய்ப்பை மக்கள் அனைவரும் பெறவேண்டியது மிக அவசியம். தனியார் நடத்தும் நிறுவனங்களில் செல்வந்தர்களின் குழந்தைகள் படிக்கிறார்கள். இவர்கள் தாங்கள் உயர்ந்தவர்களென கருதிக் கொள்கிறார்கள். இவர்களுக்கும் மற்றவர்களுக்கும் பொருளாதார ஏற்ற தாழ்வுகள் அதிகம் காணப்படுகின்றன. இவ்வகைப் பிரச்சினைகளினூடே கல்வியில் சம வாய்ப்பு என்பது முக்கியமான ஒன்றாகும்″ என டாக்டர் கோத்தாரி கல்விக் குழு கூறியுள்ளது.

தேசிய கல்விக் கொள்கை(1986) நாட்டின் பல்வேறு பகுதிகளுக்கும் அடிப்படையில் பொதுவான கல்வி ஏற்பாடு(National core Curriculam) இருத்தலை வலியுறுத்துயுள்ளது. இதன் அடிப்படையில் தேசிய கல்விமற்றும் ஆராய்ச்சி நிறுவனம்(NCERT) வெளியிட்டுள்ள தேசிய கலைத்திட்ட வரையறை(National Curriculam Frame Work) - 2005 அதன் இலக்கு பொதுப் பள்ளி முறை(Common School System)யை எட்டுவது என்று கூறியுள்ளது.

தேசிய கல்விக் கொள்கையை மறு ஆய்வு செய்ய அமைக்கப்பட்ட ஆச்சார்ய இராமமூர்த்தி குழு (1990) கோத்தாரிக் குழுவின் பரிந்துரைகளை ஒரு மனதாக ஏற்று தனது பரிந்துரைகளில் பொதுப்பள்ளி முறையை செயல்படுத்தக் கோரியுள்ளது. பாடச் சுமையை குறைப்பது குறித்து பரிந்துரைப்பதற்கென நியமிக்கப்பட்ட பேராசிரியர் யசுபால் குழு தனது அறிக்கையில்(1993) நடுவரசு நடத்தும் கேந்திர வித்யாலாயா, நவோதயா பள்ளிகள் தவிர்த்த ஏனைய பள்ளிகள் அனைத்திலும் மாநில அரசின் பாடத்திட்டம் மட்டுமே பின்பற்ற வேண்டும் என்று கூறியுள்ளது.

ஒரே வகையான கல்விமுறை, பாடத்திட்டம், பயிற்றும் முறை, வசிக்கும் பகுதியின் அருகிலே பள்ளி அமைந்திருந்தல், அப்பகுதி குழந்தைகள் அனைவரும் அந்தப் பள்ளியிலேயே பயிலுதல், தாய்மொழியிலேயே கல்வி வழங்குதல், கல்விக்கான செலவுகளை அரசே ஏற்றுச் செயல்படுத்துதல் இப்படியான அமைப்பே பொதுப்பள்ளி கல்வி முறையாக அமையும். அரசால் அமைக்கப்பட்ட பல்வேறு கல்விக் குழுக்களும் கல்விக் கொள்கைகளும் இத்தகையதொரு பொதுவான கல்வி ஏற்பாட்டையே வலியுறுத்தி வருகின்றன. பல்வேறு தொண்டு நிறுவனங்களும், அரசு சாரா அமைப்புகளும் இவ்வகையான கல்வி ஏற்பாட்டினை முடிவு செய்யவே தொடர்ந்து குரலெழுப்புகின்றன. பொதுப்பள்ளி கல்வி முறையே தமிழகத்தில் சமச்சீர் கல்வி என வழங்கப்படுகிறது.

சமச்சீர் கல்வி என்பது பள்ளிக் கட்டிடம், பாடத்திட்டம், புத்தகங்கள், எழுதுபொருள்கள், ஆசிரியர்கள் என்ற வெறும் முன்னேற்பாடுகளுக்கும் மேலானதாகும். இக்கல்விமுறை என்பது சமமான கல்வி, கல்வி தொடர்பான சம வாய்ப்புகள் ஆகியவற்றை அரசிடமிருந்து பெறுவதற்கு ஒவ்வொரு குழந்தைக்கும் உரிமையுண்டு என்ற நம்பிக்கையை அடிப்படையாகக் கொண்டதாகும். பன்னாட்டு விசைகள், சாதி, இன, மதவாத விசைகள், தனியார் பள்ளி நிறுவனங்கள் போன்றவைகள் தீர்மானிக்காத ஒரு கல்விமுறையைக் கொண்டுவரும் நோக்கமுடையதாகும். படிப்பதற்கும் எழுதுவதற்குமான அறிவு என்பதாக மட்டுமல்லாமல் திறன் வளர்பதற்கான ஆற்றலை மேம்படுத்துவதற்கு உதவுகின்ற செயல் விளைவை உருவாக்குகின்ற கல்விமுறையாக அமையும். இம்முறையில் நல்ல சிறப்பான கல்வி பெறுவது என்பது செல்வத்தையும் வர்க்கத்தையும் சார்ந்ததாக அல்லாமல் திறமை சார்ந்ததாகவே இருக்கும்.

தற்போது கல்விக்கு அதிக முக்கியத்துவம் தரப்படுவது போன்று தாளிகைகளிலும் மேடைகளிலும் அதிகமாக பேசப்படுகிறது. குறைந்த பட்சக் கற்றல் இலக்குடைய கல்விமுறை, கற்றலில் இனிமை, செயல் வழிக் கல்வி, தானே கற்றல், படிப்பும் இனிக்கும் இப்படி பல்வேறு பெயர்களில் கல்விக்கான அணுகுமுறைகளும் கற்றல் கற்பித்தல் வழிமுறைகளும் தமிழகத்தில் பயன்பாட்டில் உள்ளதாக பேசப்படுகின்றன.

இதுபோன்ற ஒரு கற்றல் கற்பித்தல் நடைமுறையாகவே ′சமச்சீர் கல்வி′ முறையும் பார்க்கப்படுகின்றதோ என்ற ஐயம் ஏற்படுகிறது. தமிழக அரசின் நடவடிக்கைகளும் இந்த ஐயத்தை உறுதி செய்வதாகவே அமைகிறது. நடந்து முடிந்த பள்ளி இறுதி(பத்தாம்) வகுப்பு பொதுத் தேர்வு மதிப்பெண்கள் அனைத்தும் 500 மதிப்பெண்களுக்கு கணக்கிட்டு வழங்கப்பட்ட நடைமுறையினால் இது விளங்கும். சமச்சீர் கல்வியை நடைமுறைப்படுத்துதலின் முதல் முயற்சியாம் இது.

′சமச்சீர் கல்வி′ என்ற பெயரில் நடைமுறையில் உள்ள பல்வேறு கல்வி வாரியங்களை ஒன்றிணைத்து ஒரே வாரியமாக மாற்றி பள்ளி இறுதித் தேர்வில் பெறும் மதிப்பெண்கள் மொத்தம் 500 எனக் கணக்கிட்டுவிட்டால் அதுதான் சமச்சீர் கல்வி என்ற கருத்தோட்டம் உருவாகி வருவது கண்கூடு. இது நடைமுறையில் உள்ள கல்விமுறையை விட மிகவும் ஆபத்தானது.

(இக்கட்டுரை ஆகத்து-2008 தமிழினி இதழில் வெளிவந்துள்ளது)

கோட்டாறு பஃறுளியாறான கதை

″சங்க இலக்கியங்களில் பஃறுளி என்ற ஆறு பற்றிய குறிப்புகளில் முக்கியமானவை இரண்டு.

செந்நீர்ப் பசும்பொன் உயிரியர்க் கீந்த
முந்நீர் விழவின் நெடியோன்
நன்னீர் பஃறுளி மணலினும் பலவே
(புறநூனூறு 9 : 9 - 11)

பஃறுளி யாற்றுடன் பன்மலை யடுக்கத்துக்
குமரிக் கோடும் கொடுங்கடல் கொள்ள
(சிலப்பதிகாரம் 11 : 19 - 20)

இந்தப் பஃறுளி ஆறு எதுவாக இருந்திருக்க முடியும்? கடல் கொண்ட நிலப்பரப்பின் மூழ்கிப் போனதாகக் கருதப்படும் இந்த ஆற்றின் தொடர்ச்சி இன்றும் தலைநிலத்தில் இருக்க வாய்ப்புகள் உண்டா? உண்டு என்றே கூறலாம்.″ [1]

கடற்கோளால் அழிந்துவிட்டதாக இளங்கோவடிகள் சிலப்பதிகாரத்தில் கூறிய பஃறுளி ஆறு இன்றும் தலைநிலத்தில் அதாவது தமிழகத்தில் இருக்கிறாதா?! பஃறுளி ஆறும் குமரிக் கோடும் கடல்கோளால் அழிந்தது என்ற செய்தி இளங்கோவின் கற்பனையாம். ஆய்வாளர்கள்(?) பஃறுளி ஆறு இன்றும் அழியாமல் இருப்பதாகக் கூறுகிறார்களாம். ஆய்வாளர்கள் அழியாமல் இன்றும் இருப்பதாக கருதும் பஃறுளி ஆறு தற்போது தலைநிலத்தில் (அதாவது தமிழகத்தில்) எங்கு ஓடுகிறது?

சு.கி. செயகரன் தனது குமரி நில நீட்சி என்னும் நூலில் பஃறுளி ஆறு எங்கு பாய்கிறது; அதன் தற்போதைய பெயர் என்ன என்பதை விவரிக்கிறார். இவரது ஆய்வின்படி குமரி மாவட்டத்தில்தான் பஃறுளி ஆறு தற்போது பாய்ந்தோடுகிறது. பஃறுளியாற்றின் தற்போதைய பெயர் பழையாறு. பஃறுளி என்பது திரிந்து பறளி என்றாகி பின்பு பழையாறு என்றாகியிருக்கலாமோ?

இளங்கோவின் கருத்தை மறுத்து தற்போது பஃறுளி ஆறு இருப்பதாகக் கூறும் செயகரன் இளங்கோவடிகள் கூறுவதைப் போன்று சான்றுகள் இல்லாமல் எழுதிவிடவில்லை. தனது கருத்தை வலுப்படுத்த மூன்று நூல்களை சான்று காட்டுகிறார். வித்துவான் செ. சதாசிவம் எழுதிய சேரநாடும் செந்தமிழும், எசு. கண்மணி எழுதிய சிலப்பதிகாரம் காட்டும் நாடும் நகரமும், அ.கா.பெருமாள் எழுதிய குமரி மாவட்ட வரலாறு என்னும் இம்மூன்று நூல்களிலும் பஃறுளி ஆறு தற்போது இருப்பதாக சொல்லப்பட்டுள்ளதாக செயகரன் குறிப்பிடுகிறார்.

பஃறுளி என்பது திரிந்து பறுளி என்றாகியது; பின் அது பறளி என மாறி வழங்குகிறது. சிலப்பதிகாரம் காட்டும் நாடும் நகரமும் என்ற நூலில் இக்கருத்து இருப்பதாக செயகரன் மேற்கோள்காட்டுகிறார். பறளி என்ற பெயர் எப்போது பழையாறு ஆயிற்று? வித்துவான் செ.சதாசிவம் தனது சேரநாடும் செந்தமிழும் என்ற நூலில் கூறியுள்ள செய்திகள் செயகரனுக்கு சிறப்பாகப் பயன்பட்டிருக்கின்றன. குமரி மாவட்டத்தில் உள்ள பழையாற்றை சிலர் பறளியாறு என்று குறிப்பிடுவதால், இது கடல் கொண்ட குமரிக் கண்டத்து பஃறுளி ஆறுதான் என்பது வித்துவான் செ.சதாசிவம் அவர்களின் கருத்து. இப்போது செயகரனுக்கு ஒரு கேள்வி எழுகிறது. ″பழையாறே பஃறுளி என்றும் அறியப்பட்டிருந்திருக்கலாமா?″ (பஃறுளி திரிந்து பறுளி என்றாகி பின் பறளி என வழங்கப்படும்போது பறளியாறு என்பது மருவி பழையாறு ஆவது இயல்புதானே!)

இந்நிலையில் முனைவர் அ.கா. பெருமாள் எழுதிய குமரி மாவட்ட வரலாறு என்ற நூலில் உள்ள செய்தி செயகரனின் கருத்துக்கு வலு சேர்ப்பதாக அமைகிறது. கி.பி.1745-ஆம் ஆண்டைச் சார்ந்த திருவிதாங்கூர் வருவாய்த்துறை ஆவணம் ஒன்று பழையாற்றை பறளியாறு என்றே கூறுவதாகவும் பழைய கல்வெட்டொன்று ′பூதப்பாண்டியின் வடக்கே பறளியாற்றில் அணைகட்டி அவிட நின்றும் புத்தனாக ஆறு வெட்டி கன்னியாகுமரி வரைக்கும் ஆற்று வெள்ளம் கொண்டு விட்டு′ என்று கூறவதாகவும் குமரி மாவட்ட வரலாறு என்ற நூலை சான்று காட்டுகிறார்.

இறுதியாக கடல்மட்டம் தாழ்ந்திருந்த காலத்தில் கடல் இன்றைய குமரி மாவட்டத்தின் கடற்கரையிலிருந்து 25-30 கி.மீட்டர் தெற்காக தள்ளி இருந்ததாம். பழையாறு (அதாவது பஃறுளி ஆறு) தெற்கே 25-30 கி.மீட்டர் தொலைவு வரை ஓடி கடலில் கலந்த்தாம். கடல் மட்டம் உயர உயர ஆற்றின் தென்பகுதி (சு.கி.செயகரனின் கருத்துப்படி 25-30 கி.மீ. ஆற்றுப்பகுதி மட்டும்!) கடலில் மூழ்கிப் போயிருக்கலாமாம்.

வான்கோழி மயிலாக முடியுமா?

பஃறுளியாறு பழையாறு என்று மாற இயலுமா? பஃறுளியாற்றை பழையாறாக மாற்றும் துணிவு செயகரனுக்கு எப்படி வந்தது? மெத்தப் படித்தவர்கள் என்று தங்களை எண்ணிக் கொள்பவர்கள் தாங்கள் எதைக் கூறினாலும் இந்த உலகம் ஏற்றுக் கொள்ளும் என்று நினைக்கிறார்கள் போலும். பாடினவன் பாட்டைக் கெடுத்தான்; எழுதியவன் ஏட்டைக் கெடுத்தான் என்பது போல உள்ளது செயகரனின் ஆய்வு. குமரி நில நீட்சி என்ற நூல் முழுவதும் இதுபோன்ற பல்வேறு கோணல்களைக் கூறமுடியும். முதற்கோணல் முற்றும் கோணல் என்பது இதுதானோ! ஒரு பானை சோற்றுக்கு ஒரு சோறு பதம் என்பது போலத்தான் பஃறுளியாறு பழையாறு ஆன கதை இங்கே விவரிக்கப்படுகிறது.

பஃறுளியாறு பழையாறாக திரிவாக்கம்(பரிணாமம்) பெறுவதற்கு செயகரனுக்கு மூவர் உதவி தேவைப்பட்டிருக்கிறது. இவர்களில் வித்துவான் செ. சதாசிவம், முனைவர் அ.கா.பெருமாள் ஆகிய இருவரும் குமரி மாவட்டத்தைச் சேர்ந்தவர்கள். மூன்றாமவர் எசு.கண்மணி என்பவர் பற்றிய செய்தி தெரியவில்லை. குமரி மாவட்டத்து நூலாசிரியர்களின் நூல்களை மேற்கோள் காட்டினால் தன் கருத்துக்கு வலுவான சான்றாக அவை அமையும் என்று செயகரன் கருதியிருக்கலாம் என்று ஐயுறவும் இது இடம் தருகிறது. செயகரன் குறிப்பிடும் மூவரில் வித்துவான் செ.சதாசிவம் எழுதிய சேரநாடும் செந்தமிழும் என்ற நூலே முதன்மையானதும் முகாமையானதுமாகும். ஏனைய இருவரும் புலவரின் நூலை அடியொற்றியே பறளியாறு பற்றிய செய்திகளை தங்கள் நூல்களில் எழுதியுள்ளனர் என்பது தெளிவு.

சேரநாடும் செந்தமிழும்

வித்துவான் செ.சதாசிவம் தனது சேரநாடும் செந்தமிழும் என்ற நூலில் பழையாறு பற்றி விரிவாகவே செய்திகளைத் தருகிறார். குமரி மாவட்டத்தின் தொன்மையை நிலைநாட்டுவதற்காக பஃறுளியாறு பழையாறுதான் என்ற கருத்தை வித்துவான் வலிந்து மேற்கொள்கிறார் என்று கருத இடமிருக்கிறது. பழையாறுதான் பஃறுளி ஆறு என்பதாக அறிஞர்கள் பலரும் கருதுவதாக கூறும் வித்துவான் செ.சதாசிவம், தெற்கே நிலப்பரப்பிருந்த காலத்தில் பழையாறு அந்நிலத்தினூடு பாய்ந்து சென்றிருக்க வேண்டுமல்லவா என்ற வினாவினை எழுப்புகிறார். வித்துவான் அவர்களின் இந்த வரிகள் ஜெயகரனின் குமரி நில நீட்சியிலும் எதிரொலிப்பதைக் காணலாம்.

பஃறுளி ஆறு → பழையாறு எவ்வாறு?

வித்துவான் செ.சதாசிவம் தனது நூலில் சில சான்றுகளைத் தருகிறார். பழையாறு ″உற்பத்தியிடத்திலிருந்து சில மைல்களுக்கப்பால் இதில் ஓர் அணை கட்டப்பட்டிருக்கிறது. அவ்வணை ′தலையணை′ என்றும், ′பாண்டியன் அணை′ என்றும் அழைக்கப்பெறும். அப்பக்கங்களில் இவ்வாற்றைப் பறளியாறு என்று அழைக்கும் வழக்கம் இன்றும் இருக்கிறது. இப்பெயர் பஃறுளி என்பதன் திரிபாகவே இருக்க வேண்டும். அது பறுளி என்றும் பறளி என்றும் திரிந்து வழங்குதல் இயல்புதானே? இவ்வணையில் கீழ்வரும் பாடலொன்று செதுக்கப்பட்டிருப்பதாகவும் கூறுவர்.

′எத்திசையும் புகழ்படைத்த கொல்லம் தோன்றி
இருநூற்றுத் தொண்ணூற்று இரண்டா மாண்டு
வெற்றிசெயும் கும்பத்தில் வியாழன் நிற்க
விளங்குபுகழ் ஆவணிபன் னிரண்டாந் தேதி
தத்திவிழும் பறளியாற் றணையும் தள்ளி
தமிழ்ப் பாண்டி ராஜசிங்கம் தனையும் வென்று
கொத்தலரும் பூஞ்சோலை நாஞ்சி நாடும்
கோட்டாறும் கூபகர்கோன் கொண்ட நாளே′
என்பது அது.″ [2]

மேலும் பழையாறுதான் பறளியாறு என்று அழைக்கப்பட்டு வந்ததென்பதற்கு கி.பி.1745 (கொல்லம் ஆண்டு 920) இல் எழுந்த ஆவணம்[3] ஒன்றை சான்றுகாட்டுகிறார். அந்த ஆவணத்தில் காணப்படும் செய்தி:

″920-மாண்டு சுசீந்திரத்து ஆற்றின் கிழக்குள்ள நிலங்ஙளும் கரக்காடும் சுசீந்திரத்துல் போற்றி மாரோடும் சோரா ஒற்றி எழுதி வேண்டிச்சு அகஸ்தீஸ்வரத்து பட்டரப்பற்று நிலவும் கரக்காடும் குலசேகரபுரத்து கிராமத்தாரோடு சோரா ஒற்றி எழுதி வேண்டிச்சு புத்தனாயிட்டு குளவும் வெட்டிச்சு நிலம் திருத்துன்னதின் பூதப்பாண்டி வடக்கே பறளியாற்றில் சாரக்காலணயில் நின்னும் உயர்த்தி அண கெட்டி அவிடே நின்னும் புத்தனாயிட்டு ஆறு வெட்டி கன்னிமாகுமரி வரேக்கும் ஆற்றும் வெள்ளம் கொண்டுவிட்டு...″ [4]

என்பதாகும்.

இருவேறு ஆறுகள்

வித்துவான் அவர்கள் சான்றுகளில் குறிப்பிடப்படும் ஆறு அவர் கருதுவது போல பழையாறு மட்டுமல்ல. இங்கு சுட்டப்படும் பறளியாறு குமரி மாவட்டத்தின் கல்குளம் விளவங்கோடு வட்டங்களில் பாய்ந்து தாமிரபரணியில் இணையும் மற்றொரு ஆறாகும். பழையாறு, பறளியாறு என்ற பெயர்கள் இருவேறு ஆறுகளைக் குறிக்கும் பெயர்களாகும். வித்துவான் செ. சதாசிவத்திற்கு ஏற்பட்ட மயக்கம் பழையாற்றை பஃறுளியாறாக மாற்றியுள்ளது. இந்த மயக்கம் எசு.கண்மணிக்கும் ஏற்பட்டுள்ளது. அதைத் தொடர்ந்து புகழ் பெற்ற புவியியங்கியலார் என்று கூறிக்கொள்ளும் செயகரனுக்கும் ஏற்பட்டிருப்பது வியப்பாக உள்ளது. இந்த மயக்கத்திலிருந்து செயகரன் தெளிவுபெற வேண்டுமெனில் பழையாற்றைப் பற்றியும் குமரி மாவட்ட பாசன அமைப்பு பற்றியும் தெளிவாக அறிந்து கொள்வது இன்றியமையாதது ஆகின்றது.

தாமிரபரணி

குமரி மாவட்டத்தின் முகாமையானதும் மிகப் பெரியதுமான ஆறு தாமிரபரணி என்று அழைக்கப்படும் குழித்துறை ஆறு ஆகும். இது இரு ஆறுகளின் இணைவால் உருவான பெரிய ஆறாகும். மேற்குத் தொடர்ச்சி மலைச் சாரலில் உருவாகும் கோதையாறு, பறளியாறு(பறளையாறு) ஆகியன இணைவதால் தாமிரபரணி உருவாகிறது. இந்த ஆறு தேங்காய்ப்பட்டினம் என்னுமிடத்தில் அரபிக்கடலில் கலக்கிறது. கோதையாற்றின் குறுக்கே பேச்சிப்பாறை அணையும் பறளியாற்றின் குறுக்கே பெருஞ்சாணி அணையும் கட்டப்பட்டுள்ளன.

வள்ளியாறு

குமரி மாவட்டத்தில் பாயும் மற்றொரு சிறிய ஆறு இது. வேளிமலையில் தோன்றும் இந்த ஆறு மணவாளக்குறிச்சிக்கு அருகிலுள்ள கடிகைப்பட்டினம்(கடியப்பட்டினம்) என்னுமிடத்தில் அரபிக் கடலில் கலக்கின்றது.

பழையாறு

குமரி மாவட்டத்தில் பாயும் இன்னொரு சிறிய ஆறு இது. நாகர்கோவிலிருந்து ஏறக்குறைய 17கி.மீ. தொலைவில் சுருளகோடு என்னுமிடத்தில் தோன்றும் இந்த ஆறு மணக்குடி என்னுமிடத்தில் அரபிக்கடலில் கலக்கிறது. இதனை ′வடிகால் ஆறு′ என பொதுப்பணித் துறை ஆவணங்கள் தெரிவிக்கின்றன. பழந்தமிழ் இலக்கியங்கள் இந்த ஆற்றை ′கோட்டாறு′ என்றே குறிப்பிடும்.

″இந்த ஆறு கல்வெட்டுகளில் ′கோட்டாறு′ என்று குறிப்பிடப்படுகின்றது. அது:-

′எல்கையாவது:- நாஞ்சில் நாட்டு தேரான் அழகிய சோழநல்லூர் தேரான் குளத்தில் கீழ் முட்டைக் குமிழிமடை கீழ் கால் போக்கில் நிலத்துக்கு எல்கை; கீழெல்லை கன்னடியான் குலகாலன் மடை மேல்ப் பெருங்காலுக்கு மேற்கு, தென் எல்லை உதிரப்பட்டியைச் சுற்றியோடும் கோட்டாற்றுக்கு வடக்கு...′

எனவரும் அகஸ்தீசுவரம் பாறைக் கல்வெட்டுத் தொடரினாலும் அறியப்படும்″.[5]

கெளதமரால் சபிக்கப்பட்ட இந்திரன் சாபம் போக்க சுசீந்திரம் மகாதேவனை வணங்க எண்ணியபோது, பூசைக்கான புனித நீருக்காக ஐராவதம் யானையால் தோண்டப்பட்ட ஆறு இது. யானை தன் கோட்டினால் தோண்டிய ஆறு ′கோட்டாறு′ என்றாயிற்று. இது புராண விளக்கம். கோடு என்பதற்கு யானைக்கொம்பு எனப் பொருள் கொண்டு உருவாக்கப்பட்ட கதை இது என புலவர் செ.சதாசிவம் குறிப்பிடுகிறார்.[6]

′கோடு′ என்பதற்கு மலை என்ற பொருளே மிகச் சரியானதாகும். மேற்குத் தொடர்ச்சி மலையின் மகேந்திரகிரியின் அடியில் உருவாகும் இந்த ஆறு மலையில் இருந்து வடியும் மழைநீருக்கு வடிகாலாக அமைந்துள்ளது. தோவாளை வாய்க்கால், அனந்தனாறு மற்றும் நாஞ்சில் நாடு புத்தனாறு ஆகிய மூன்றுக்கும் வடிகாலாக இந்த ஆறு அமைந்திருப்பதாக பொதுப்பணித்துறை ஆவணங்களில்[7] குறிப்பிடப்படுகிறது. எனவே கோட்டாறு என்பது மலையிலிருந்து உருவாகும் ஆறு, மலையாறு என்ற பொருளையே தருகிறது என்பதில் ஐயமில்லை.

பாண்டியன் அணை

1000 ஆண்டுகளுக்கும் முன்பே, எத்தனை ஆண்டுகளுக்கு முன்பு என்று தெரியவில்லை, பறளியாற்றின் குறுக்காக பாண்டியன் ஒருவனால் கட்டப்பட்ட அணை இது. நாஞ்சில் நாட்டுப் பாசனத்திற்காக மேற்கொள்ளப்பட்ட துவக்ககால முயற்சியாக இதனைக் கொள்ள இடமுண்டு. குமரி மாவட்ட பாசன வரலாற்றின் துவக்கமாகவும் இந்த அணை கட்டப்பட்டிருப்பதைக் கருதலாம். (இப்பொருள் பற்றி விரிவான ஆய்வுக்கு வாய்ப்புள்ளது.) இந்த அணையின் மூலம் பறளியாற்று நீர் திருப்பப்பட்டு பழையாற்றுக்கு கொண்டு செல்லப்படுகிறது. இந்த அணையிலிருந்து பழையாற்றிற்கு தண்ணீர் கொண்டு செல்ல வெட்டப்பட்ட வாய்க்கால் பாண்டியன் கால் என்று அழைக்கப்படுகிறது. அந்தத் தொல்பழங்காலத்திலேயே பாண்டியன் ஆறுகளை இணைக்க மேற்கொண்ட முயற்சியாக இதனைக் கருதலாம். இந்த அணையில் காணப்படும் கல்வெட்டு இவ்வணையை பறளியாற்றிணை என்றே குறிப்பிடுகிறது. முனைவர் அ.கா. பெருமாள் தனது தென் குமரியின் கதை என்னும் நூலில் ″பறளியாறு சுமார் 1000 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு கல்குளம் வட்டம் வழியாக வந்து நாஞ்சில் நாட்டில் ஓடியது. இந்த ஆற்றின் குறுக்கே பாண்டியன் ஒருவன் அணை கட்டிய பிறகு அது கோதையாற்றுடன் கலந்துது”[8] என்ற செய்தியைக் குறிப்பிடுகிறார். பொதுப்பணித்துறை வெளியிட்டுள்ள பாசன அமைப்பு பற்றிய விளக்கப் படத்தை[9] பார்த்தாலே அ.கா.பெருமாள் தரும் செய்தி முற்றிலும் தவறானது என்பது விளங்கும். பாண்டியன் அணை கட்டப்பட்ட பின்புதான் பறளியாறு கல்குளம் வட்டம் வழியாக வந்து பழையாற்றில் இணைந்து நாஞ்சில் நாட்டை வளப்படுத்துகிறது.

புத்தன் அணை

இது பறளியாற்றின் பிரிவான பாண்டியன் காலின் குறுக்காகக் கட்டப்பட்டுள்ளது. தலையணை[10] என்று அழைக்கப்படும் இவ்வணை பறளியாற்று நீரை பத்மநாபபுரம் பகுதிகளுக்கு திருப்புவதற்காக மார்த்தாண்ட வர்மா என்ற திருவிதாங்கூர் மன்னரால் 1750-களில் கட்டப்பட்டது. இவ்வணையிலிருந்து திருப்பப்படும் தண்ணீர் பத்மநாபபுரம் புத்தனாறு வாய்க்கால் மூலம் பாசனத்திற்குக் கொண்டு செல்லப்படுகிறது.

சாட்டுப்புதூர் அணை (சாரக்காலணை)

இது பழையாற்றின் குறுக்காகக் கட்டப்பட்டுள்ளது. பூதப்பாண்டிக்கு அருகிலுள்ள சாட்டுப்புதூர் என்னுமிடத்தில் பழையாற்றின் குறுக்காகக் கட்டப்பட்டுள்ள இவ்வணையிலிருந்து பிரியும் வாய்க்கால் நாஞ்சில் நாட்டு புத்தனாறு என்று அழைக்கப்படுகிறது. கோட்டாற்றிலிருந்து பிரிந்த புதிய வாய்க்கால் புத்தனாறு என அழைக்கப்பட்டதால் தாய் நதியாகிய கோட்டாறு பழையாறு என்ற பெயரைத் தாங்க வேண்டியதாயிற்று. வித்துவான் செ.சதாசிவம் தரும் சான்றுகளின் அடிப்படையில் நோக்கும்போது இவ்வணை 1745-இல் உயர்த்திக் கட்டப்பட்டிருக்க வேண்டும்.

பழையாறு பற்றிய தவறான புரிதல்கள்

வித்துவான் செ. சதாசிவம் பழையாறு தோன்றும் இடத்தைப்பற்றித் தவறாகக் கருதுகிறார். பறளியாறு மற்றும் பழையாறு பற்றிய தெளிந்த சிந்தனை இன்மையால் ஏற்பட்ட தவறு இது. பழையாறு சுருளகோடு என்னுமிடத்திலிருந்து துவங்குகிறது. பாண்டியன் அணை கட்டப்பட்டதால் பறளியாற்றிலிருந்து பிரிந்து பழையாற்றோடு இணையும் ′பாண்டியன் கால்′-ஐயும் பழையாறாகவே கருதியதால், பறளியாறு தோன்றுமிடத்தை பழையாற்றின் தோன்றுமிடமாக வித்துவான் செ.சதாசிவம் தவறாக புரிந்து கொண்டிருக்கிறார். இதனால் பாண்டியன் அணை பழையாற்றின் குறுக்காக கட்டப்பட்டது என்ற நிலை உருவாகியது. இதில் இன்னொரு வேடிக்கை புத்தன் அணை (தலையணை)யும் பாண்டியன் அணையும் இருவேறு அணைகள் என்பது தெரியாமல் ஒன்றாகவே கருதியது. வித்துவான் செ.சதாசிவம் அவர்களுக்கு ஏற்பட்ட இந்த மயக்கம் பழையாற்றை பறளியாறாக மாற்றியுள்ளது.

பழையாற்றைப் பறளியாறாக கருத காரணமாக இருக்கும் மற்றொரு சான்று கி.பி.1745ஆம் ஆண்டைச் சார்ந்த திருவிதாங்கூர் வருவாய்த்துறை ஆவணம். அதில் ″பூதப்பாண்டி வடக்கே பறளியாற்றில் சாரக்காலணயில் நின்னும் உயர்த்தி அண கெட்டி அவிடே நின்னும் புத்தனாயிட்டு ஆறுவெட்டி கன்னிமாகுமரி வரேக்கும் ஆற்றும் வெள்ளம் கொண்டுவிட்டு...”[11] என்ற வரிகள் உள்ளன. அதில் குறிப்பிடப்படும் பறளியாறு என்ற சொல் பழையாற்றையே குறிப்பிடுவதாக வித்துவான் செ.சதாசிவம் கூறுகிறார். பாண்டியன் அணை கட்டப்பட்டு பாண்டியன் கால் வெட்டப்பட்டதினால் பறளியாறு பழையாற்றுடன் இணைகிறது. பாண்டியன் கால் செல்லும் பகுதிகளில் இக்கால்வாய் தாய் ஆற்றின் பெயரால் பறளியாறு என அழைக்கப்பட்டிருக்க வேண்டும்.[12] நாளடைவில் பழையாற்றையும் பறளியாறு என்று சொல்லும் மரபு உருவாகியிருக்கலாம். மக்கள் வழக்காக இருந்த பறளியாறு என்ற சொல் ஆவணங்களிலும் பழையாற்றை பறளியாறு என குறிப்பிடக் காரணமாகியிருக்கலாம். அல்லது ஆவணம் எழுதியவர்களே இவ்வாறு தவறாகக் கருதியிருக்கலாம்.

இரு ஆறுகள் ஒரு கால்வாய் மூலம் இணைக்கப்பட்டதின் காரணமாக ஒரு ஆற்றின் பெயர் மற்றொரு ஆற்றிற்கு மயங்கி வந்துள்ளது தெளிவு. கோட்டாறு என்று பழந்தமிழ் இலக்கியங்களில் கல்வெட்டுகளில் குறிக்கப்பெறும் பழையாறு, கி.பி. 1745-ஆம் ஆண்டுகளில் நாஞ்சில் நாட்டு புத்தனாறு வெட்டப்பட்ட பிறகே இப்பெயர் பெற்றது. இதில் பஃறுளி ஆறு எங்கிருக்கிறது? பஃறுளி → பறுளி எனத் திரிந்து பறளியாகி பின் பழையாறாக பரிணாம மாற்றம் பெற வாய்ப்பிருக்கிறதா?

பாண்டியன் அணை கல்வெட்டு - சில கேள்விகள்

பாண்டியன் அணையில் காணப்படும் கல்வெட்டு என்பதாக வித்துவான் செ.சதாசிவம் குறிப்பிடுவதை, தென்பாண்டி நாட்டில் எழுந்த கல்வெட்டு என்பதாக எசு.கண்மணியின் சிலப்பதிகாரம் காட்டும் நாடும் நகரமும் நூலை சான்று காட்டுகிறார் செயகரன். இந்த கல்வெட்டில் காணப்படும் ′பறளியாற்றணை′ என்ற சொல் தவறாக புரிந்து கொள்ளப்பட்டிருக்கிறது. பறளியாற்றின் குறுக்கே கட்டப்பட்ட அணை பறளியாற்றணை எனப்பட்டது. (பாண்டியனால் இவ்வணை கட்டப்பட்டதினால் பாண்டியன் அணை எனவும் அழைக்கப்படுகிறது.) பஃறுளியாறு பறுளியாறாகி பறளியாறாகி பழையாறாவதற்கான மொழியியல் வாய்ப்பு இருப்பது உண்மைதான். ஆனால் புத்தனாறு வெட்டப்பட்டதினால் கோட்டாறு பழையாறானது என்பது ஐயத்திற்கிடமில்லாத உண்மையாதலால் இந்த முடிவு இங்கு பொருந்தாமல் போகிறது.

பாண்டியன் அணை கல்வெட்டில் இரண்டு அரசர்கள் பெயர்கள் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளன. இக்கல்வெட்டின் வழி கூபர்கோன் என்ற அரசன் நாஞ்சில் நாட்டையும் கோட்டாற்று ஊரையும் பாண்டியனிடமிருந்து கைப்பற்றினான் என்று தெரிகிறது. இங்கு நமக்கு எழும் வினா இவ்விரு அரசர்களும் யார் என்பதே. “கூபர்கோன் என்பவன் வேணாட்டு மன்னன் என்று பாண்டியன் அணை கல்வெட்டு கூறும் செய்தியைப் பத்மநாபபுரம் சுவாமி கோயில் ஆவணமும் உறுதிப்படுத்தவதாக நாகம் அய்யா கூறுகிறார். இங்கு குறிப்பிடப்படும் பாண்டியன் ராஜசிம்மன் என்றும் கூபர்கோன் வேணாட்டை ஆண்ட வீரகேரளன் என்றும் கூறுகின்றனர்.”[13] கூபக தேசத்து அரசன் ஒருவன் சடையவர்மன் பாரந்தக பாண்டினை கி.பி. 1117-ம் ஆண்டு[14] ஆவணி 12ம் நாள் வெற்றி கொண்டதாக பாண்டியர் அணை கல்வெட்டுப் பாடலை சான்றுகாட்டி எசு. கண்மணி சிலப்பதிகாரம் காட்டும் நாடும் நகரமும் நூலில் கூறியுள்ளதாக செயகரன் தனது குமரி நில நீட்சி நூலில் குறிப்பிட்டுள்ளார். இங்கு நமக்கு எழும் ஐயம் ″தமிழ்ப் பாண்டி ராஜசிங்கம் தனையும் வென்று″ என்ற கல்வெட்டு வரிகள் சடையரவர்மன் பராந்தக பாண்டியனை குறிக்கிறதா என்பதுதான்.

கி.பி. 1117-ல் நாஞ்சில் குறவன் என்பவனது ஆட்சி கூபக மன்னனால் நிறைவுக்கு வந்ததாக சங்குண்ணி மேனன் என்ற திருவிதாங்கூர் வரலாற்றாசிரியர் குறிப்பிட்டுள்ளதை முனைவர் அ.கா.பெருமாள் தென்குமரியின் கதை நூலில் கூறியுள்ளார். இந்த நாஞ்சில் குறவன் பாண்டிய மன்னன் மகனின் நோயை குணமாக்கியதால் மகிழ்ந்த பாண்டியன் அவனுக்கு நாஞ்சில் நாட்டின் ஒரு பகுதியை கொடுத்தான் என்று கவிமணி தேசிக வினாயகம் பிள்ளையை மேற்கோள்காட்டி அ.கா.பெருமாள் கூறுகிறார். நாஞ்சில் நாட்டின் ஒரு பகுதியை பாண்டியனின் படிநிகராளியாக நாஞ்சில் குறவன் ஆட்சி செய்திருந்திருக்கலாமோ? அவ்வாறு நாஞ்சில் குறவன் ஆட்சி செய்திருந்தால் நாஞ்சில் குறவனை கூபக மன்னன் வெற்றி கொண்ட நிகழ்வு பாண்டியனையே வெற்றி கொண்டதாக பதிவு செய்யப்பட்டிருக்கலாமோ?

இறுதியாக

பொதுவாக செயகரனுக்கு ஒரு மனக்குறை உண்டு. அவரது கருத்துகள் அறிவியல் முறையில் எதிர்கொள்ளப்படவில்லை என்று அவர் புலம்புவதுண்டு. எதிர்வினையாற்றுவோர் ″என் நூலிலுள்ள அறிவியல் சார்ந்த வாதங்களை எதிர்கொள்ளவில்லை″ [15] என்று புலம்புவார். பழையாறு பஃறுளி ஆறாக திரிவாக்கம் பெற்ற நிகழ்முறையில் எந்த அறிவியல் அல்லது புவியியல் கோட்பாடு புதைந்து கிடக்கிறது என்பதை விளக்குவாரா? பஃறுளி ஆறு இன்னும் அழியாமல் இருப்பதாக ஆய்வாளர்கள் கூறுகின்றனராம். இந்த ′ஆய்வாளர்கள்′ யார் யார் என செயகரன் அறிவாரா? இந்த ஆய்வாளர்கள் பற்றி செயகரனுக்கு கூறிய எசு. கண்மணி, வித்வான் செ. சதாசிவம் போன்றவர்களாவது அறிவார்களா? இவ்வாறு பொத்தம் பொதுவாக பெயர் குறிப்பிடாமல் ஆய்வாளர்கள் என்று கூறுவதும் அதை அப்படியே தனது நூலில் எடுத்தாளுவதும் தான் சிறந்த அறிவியல் சார்ந்த ஆய்வு நெறியோ? அல்லது “கருத்துகளை உள்வாங்காமல், அவற்றிற்கு எதிர்வினைகள் எழுதுவது ஆகாயத்துடன் சிலம்பம் செய்வது போலாகும்’’[16] என குறைபட்டுக்கொள்ளும் செயகரன், கோட்டாற்றையும் பஃறுளி ஆற்றையும் பொருத்திப் பார்ப்பது கருத்துகளை உள்வாங்கியதன் விளைவா உள்வாங்காததின் விளைவா என்பதைப் படிப்பவர்கள் புரிந்து கொள்வார்கள். ஆகாய சிலப்பம் செய்வதில் செயகரனே சிறந்தவர் என்பதற்கு பழையாறு திரிவாக்கம் பெற்று பஃறுளி ஆறாகிய கதை ஒன்று போதுமே. சேக்சுப்பியர் வரலாறு எழுதினால்[17] தவறாகப் போய்விடும் என்று செயகரன் கூறுகிறார். அவரது வரலாற்று ஆய்வு அவரை சேக்சுபியரைவிடப் பன்மடங்கு திறன்பெற்ற நாடகாசிரியராக உயர்த்தியுள்ளது.

உண்மையில் நெல்லையில் ஓடும் ஆற்றுக்கு பொருனை, சோழனாறு, தாமிரபரணி போன்ற பெயர்களும் குமரி மாவட்டத்தில் குழித்துறையாற்றுக்கு தாமிரபரணி, கோதையாறு, பறளியாறு போன்ற பெயர்களும் வெவ்வேறிடங்களில் வழங்குவது மக்களின் இடப்பெயர்ச்சிகளின்போது அவர்கள் புதிதாகக் குடியேறிய இடங்களில் தாங்கள் முன்பு வாழ்ந்த இடத்திலுள்ள ஊர்ப் பெயர்களையும் ஆறுகளின் பெயர்ககளையும் சூட்டும் மரபின் விளைவுதான். அவ்வாறு தான் அப்பகுதி மக்கள் தாங்கள் புதிதாகக் குடியேறிய பகுதியில் ஓடும் ஓர் ஆற்றுக்குத் தம் முன்னோர் வாழ்ந்த குமரிக் கண்டத்தில் ஓடிய பஃறுளியாற்றின் நினைவாக பஃறுளியாறு என்ற பெயரை இட்டிருக்கிறார்கள் என்பதே சரியான முடிவாகும்.

குமரிக்கண்டத்தை மறுக்க வேண்டுமென்ற கட்டாயத்தில் வகைதொகை இன்றி யார்யாரையோ மேற்கோள் காட்டி இப்பொருள் பற்றித் தப்பும் தவறுமாக நடைபெற்றிருக்கும் ஆய்வுகளின்பால் நம் கவனத்தைத் திருப்பிய திருவாளர் செயகரன் நம் பாராட்டுக்கும் நன்றிக்கும் உரியவர்.


********

அடிக்குறிப்புகள்:

[1] சு.கி.ஜெயகரன், குமரி நில நீட்சி, காலச்சுவடு பதிப்பகம், அக்டோபர் 2004, ப.30.
வயிரியர்க் கீத்த என்று புறனானூற்றில் உள்ளது உயிரியர்க் கீந்த என்று இந்நூலில் தவறாகத் தரப்பட்டுள்ளது.

[2] வித்துவான் செ.சதாசிவம், சேரநாடும் செந்தமிழும், பாரிநிலையம், 59 பிராட்வே, சென்னை, நான்காம் பதிப்பு, சனவரி 1964, பக். 89,90

[3] கி.பி. 1745 - ஆம் ஆண்டைச் சார்ந்த திருவிதாங்கூர் வருவாய்த்துறை ஆவணம். (Land Revenue Manual vol. IV, P. 98-99, T.S. Manual Appendix P.127) மேற்கோள் மேலது.
ஆவணத்தில் காணப்படும் செய்தியாக வித்துவான் செ.சதாசிவம் குறிப்பிடுவதை, செயகரன் தனது குமரி நில நீட்சி நூலில் (ப.31) பழைய கல்வெட்டில் காணப்படும் செய்தி என்பதாக முனைவர் அ.கா. பெருமாளின் குமரி மாவட்ட வரலாறு நூலில் உள்ளதாக மேற்கோள் காட்டுகிறார்.

[4] சேரநாடும் செந்தமிழும் நூலில் (ப.92) மலையாள எழுத்தில் உள்ள வரிகள் தமிழ் எழுத்தில் தரப்பட்டுள்ளன.
கன்னியாகுமரி என்று இன்று வழக்கில் உள்ளதற்கு மாறாக இந்த ஆவணத்தில் கன்னிமாகுமரி என்று உள்ளது. ஆய்வாளர் ஆபிரகாம் லிங்கன் அவர்கள் ஏறக்குறைய 200 ஆண்டுகளுக்கு முற்பட்ட வேறு ஆவணங்களிலும் கன்னிமாகுமரி என்றே குறிக்கப்பட்டுள்ளது என்று கூறுகிறார்.

[5] வித்துவான் செ.சதாசிவம், சேரநாடும் செந்தமிழும், பக்.90, 91

[6] வித்துவான் செ.சதாசிவம், சேரநாடும் செந்தமிழும், ப.91

[7] 'Irrigation',

http://kanyakumari.nic.in/irrig.htm
[8] அ.கா.பெருமாள், தென்குமரியின் கதை, யுனைடெட் ரைட்டர்சு, சென்னை-86, திசம்பர்-2003, ப.27

[9] 'Flow diagram of Kodayar Irrigation system', http://kanyakumari.nic.in/irr1.htm

[10] தலையணையையும் பாண்டியன் அணையையும் ஒன்றென்று தவறாக வித்துவான் கூறுகிறார்.

[11] பழைய கல்வெட்டுச் செய்தி என்பதாக முனைவர் அ.கா. பெருமாள் எழுதிய குமரி மாவட்ட வரலாறு நூலில் உள்ளதாக செயகரன் தனது குமரி நீல நீட்சி நூலில் (ப.31) மேற்கொண்டுள்ள இந்த வரிகளில் ′சாரக்காலணயில் நின்னும் உயர்த்தி′ என்ற பகுதி இடம்பெறவில்லை.

[12] மிகச் சிறிய பாசன வாய்க்கால்களையும் ″ஆறு″ என்ற பெயரிட்டு அழைக்கும் வழக்கம் குமரி மாவட்ட மக்களிடம் இன்றும் உள்ளது.

[13] அ.கா.பெருமாள், தென்குமரியின் கதை, ப.61

[14] கொல்லம் ஆண்டு 292
[15] ″எதிர்வினைகளும் எதிர்கொள்ளப்படாதவைகளும்″, சு.கி.செயகரன், காலச் சுவடு இதழ்78, ஜீன் 2006, ப. 72

[16] ″எதிர்வினைகளும் எதிர்கொள்ளப்படாதவைகளும்″, சு.கி.செயகரன், காலச்சுவடு, இதழ் 78, சூன் 2006, ப.72

[17] காலச்சுவடு, இதழ் 75ல் செயகரன் எழுதிய கட்டுரையின் தலைப்பு.

…………………

[இக்கட்டுரை புதிய பார்வை நவம்பர் 16 – 30, 2007 இதழில் வெளிவந்துள்ளது.]

edwin_prakash75@yahoo.com
asaripallam@gmail.com